Ekranoplan
Z Wikipedii
Ekranoplan (ros. экранопла́н, en. screen plane, WIG) - rodzaj statku powietrznego poruszającego się na niewielkiej wysokości nad wodą lub inną gładką powierzchnią.
Ekranoplany wykorzystują efekt przypowierzchniowy (en. ground effect), polegający na tym, że skrzydła samolotu lecącego nad ziemią lub wodą, w odległości równej w przybliżeniu połowie długości skrzydła, wytwarzają większą siłę nośną niż podczas lotu na większej wysokości. Wyglądem przypominają łodzie latające, z tym, że powierzchnia skrzydeł jest dużo mniejsza. Osiągają prędkości do 400 km/h. Zazwyczaj używane są na rzekach lub wodach przybrzeżnych.
Rozwój tego typu konstrukcji nastąpił po II wojnie światowej, głównie w ZSRR, gdzie ich projektowaniem zajmował się m.in. Roberto Bartini. Ekranoplany były stosowane w radzieckiej marynarce wojennej jako statki desantowe i patrolowe. Używane były na Morzu Kaspijskim i Morzu Czarnym. Obecnie ich wykorzystanie w charakterze wojskowym zmalało. Rosyjska flota wycofała ze służby wszystkie swoje jednostki i z przyczyn ekonomicznych nie wprowadziła nowych. Współczesne ekranoplany mają przede wszystkim zastosowanie cywilne jako statki pasażerskie i ratownicze.
[edytuj] Najbardziej znane ekranoplany
- A-90 Orlionok - radziecki wojskowy ekranoplan desantowy
- Projekt 903 Łuń - radziecki wojskowy ekranoplan uderzeniowy
- KM Kaspijski Potwór - prototyp radzieckiego wojskowego ekranoplanu transportowego
- Volga 2 - ekranoplan wykorzystywany do obsługi ruchu pasażerskiego na syberyjskich rzekach
