Elastyczność popytu

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Elastyczność popytu - relacja między wyrażoną w procentach zmianą popytu, a wyrażoną w procentach zmianą czynnika, który tę zmianę wywołał. Elastyczność popytu można określić tylko w odniesieniu do tych czynników kształtujących popyt, które da się zmierzyć. Informuje o wrażliwości popytu na zmiany czynników go kształtujących.

Dana jest wzorem:

$\epsilon_{xD}=\frac{\Delta D}{D}:\frac{\Delta x}{x}$ gdzie:

$ε x D$ - elastyczność popytu względem czynnika $x$
$Δ D$ - przyrost popytu
$D$ - wielkość popytu
$Δ x$ - przyrost czynnika $x$
$x$ - wartość czynnika $x$

Popyt jest elastyczny, gdy $\epsilon_{xD}>1\;$ - niewielka zmiana czynników kształtujących popyt skutkuje znaczną zmianą wielkości popytu.

Popyt jest nieelastyczny (sztywny), gdy $\epsilon_{xD} \in (0,1)$ - nawet znacząca zmiana determinantów powoduje jedynie niewielkie zmiany wielkości popytu.

Gdy $\epsilon_{xD}=1\;$ , to mamy do czynienia z elastycznością jednostkową (inne określenia: neutralna, wzorcowa, proporcjonalna) - względne zmiany determinantu odpowiadają względnym zmianom popytu.

Jeżeli $\epsilon_{xD}=0\;$ , wówczas popyt jest doskonale nieelastyczny (doskonale sztywny) - zmiany determinantu nie mają wpływu na wysokość popytu.

Elastyczność może też przyjmować wartość $\epsilon_{xD}=\infty\;$ - oznacza to, że popyt jest doskonale elastyczny i że przy danej wielkości determinantu może przyjmować dowolne wartości.

Oprócz różnych poziomów natężenia elastyczność popytu charakteryzuje się także zwrotem. Zależność popytu od determinantów może być wprost, lub odwrotna. Oznacza to, że dla każdego z wymienionych powyżej stopni elastyczności $\epsilon_{xD}\;$ może przyjmować także wartości ujemne.