Erlan
Z Wikipedii
Erlan – skała metamorficzna wapienno-krzemianowa, zbudowana głównie z piroksenu i plagioklazu. Ciemnoszara, masywna, bezładna, drobnoblastyczna, zafałdowana, laminowana. Tworzy wkładki w innych skałach, często wypreparowane przez erozję o miąższości do kilku centymetrów i sporej rozciągłości. Stanowi ogniwo przejściowe między marmurami a amfibolitami.
Erlan powstał w wyniku przeobrażeń skał osadowych, rzadziej magmowych oraz w wyniku procesów metasomatycznych.
Wyróżnia się:
- Erlan pochodzenia osadowego – powstały z margli, piaskowców wapnistych oraz rzadziej wapieni. Ważnym wskaźnikiem jego osadowego pochodzenia są stopniowe przejścia w otaczające go metasedymenty lub wzajemne wielokrotne przewarstwianie. Niekiedy wykazuje też reliktowe struktury sedymentacyjne.
- Erlan grupy orto – tworzy się z wulkanitów i ich tufów. O takim jego pochodzeniu można wnioskować w przypadku, gdy współwystępuje z metawulkanitami lub ich tufami, gdy tworzą wkładki w granulitach, reprezentowane przez bogaty w kwarc erlan diopsydowy lub występuje w formie niezgodnych wkładek wśród różnych skał metamorficznych.
- Erlan metasomatyczny – powstały wskutek reakcji wymiennych zachodzących na kontaktach pomiędzy skałami o różnym składzie chemicznym (typowym przykładem jest erlan powstały na kontaktakcie miedzy granitoidem a marmurem), lub wskutek metamorficznej dyferencjacji i dekarbonizacji.
