ETH Zürich
Z Wikipedii
ETH Zurich (skrót z niemieckiego Eidgenössische Technische Hochschule Zürich, ETHZ), Konfederacyjna Wyższa Szkoła Techniczna lub z ang. Szwajcarski Federalny Instytut Technologiczny w Zurychu (Szwajcaria). Często nazywana ETH lub Poly (skrót od oryginalnej nazwy Polytechnikum).
ETH uważana jest za jedną z najlepszych politechnik szwajcarskich jeśli chodzi o chemię, fizykę, elektronikę, mechanikę i informatykę. Jest członkiem Ligi IDEA.
Spis treści |
[edytuj] Historia
ETH została założona w 1854 r. przez Konfederację Szwajcarską, pierwotnie jako politechnika (Eidgenössische Polytechnische Schule) Pierwszy nabór studentów miał miejsce w 1855 r. Na początku swojej działalności składała się z sześciu wydziałów: architektury, inżynierii budowlanej, mechanicznego, chemicznego, leśnictwa, i interdyscyplinarnego wydziału matematyki, biologii, literatury i nauk społecznych.
ETH jest federalnym instytutem, znajdującym się pod bezpośrednią kontrolą rządu Szwajcarii. Uniwersytet w Zurychu, założony w 1833, jest natomiast własnością lokalnego rządu kantonalnego. Decyzja o założeniu nowego federalnego uniwersytetu była szeroko omawiana w czasie jego powstawania. Na początku oba uniwersytety były ulokowane w budynku Uniwersytetu w Zurychu.
Gmach główny ETH został wybudowany w latach od 1861 do 1864 przez Gustava Zeunera. Architektem był Gottfried Semper, profesor architektury na ETH w tym czasie. Południowe skrzydło budynku zostało przeznaczone dla Uniwersytetu w Zurychu, dopóki nie został zbudowany jego gmach główny (1912-1914). W mniej więcej tym czasie, budynek ETH Sempera został rozbudowany o robiącą duże wrażenie kopułę.
W 1909 r. program studiów na ETH został zmieniony.
[edytuj] Życie studenckie
W 2001 na ETH Zurych studiowało 11 927 studentów, pracowało 330 profesorów i 840 wykładowców. Liczba studentów cały czas rośnie: i tak w 2004 było 12 626 studentów na ETH.
Pochodzenie ETH od szkoły zawodowej cały czas wpływa na jego obecny program studiów. Występuje tu więcej ograniczeń niż na innych uniwersytetach. Ciekawe, że nie ma żadnych egzaminów podczas pierwszego roku studiów. Egzaminy dla wszystkich kursów pierwszego roku zaczynają się dopiero podczas przerwy letniej i są zwane "Basisprüfung" (egzaminy podstawowe). Basisprüfung powoduje, że podwoje ETH opuszcza ponad 50% studentów pierwszego roku. Od kiedy ETH jest instytucją federalną, nie ma żadnych wymogów wstępnych dla szwajcarskich studentów, oprócz matury. Natomiast większość zagranicznych studentów musi zdać egzaminy wstępne. Jest także możliwe dostać się do ETH bez jakiegokolwiek dyplomu maturalnego poprzez zdanie egzaminu obejmującego pełen zakres programu szkoły średniej. Wilhelm Röntgen jest sławnym przykładem takiej właśnie procedury. ETH również posiada górny limit rozdawanych dyplomów w danym czasie.
Przyjacielska rywalizacja pomiędzy ETH i sąsiadującym z nim uniwersytetem (gmach główny uniwersytetu jest przy gmachu ETH) jest cały czas kultywowana. Od 1951 r. odbywają się coroczne zawody wioślarskie pomiędzy załogami tych dwóch instytucji na rzece Limmat.
Raz do roku, główny budynek ETH zmienia się w wielką salę balową, gdzie odbywa się doroczny Polyball, który jest organizowany przez stowarzyszenie studenckie na ETH.
[edytuj] Wydziały
W 2004 ETH składała się z następujących wydziałów:
- Rolnictwa i Nauki o Żywieniu
- Architektury
- Inżynierii Lądowej, Inżynierii Środowiska i Geodezji
- Zadządzania Przemysłem i Produkcji
- Biologii
- Chemii i Biotechnologii Stosowanej
- Nauk o Ziemi
- Nauk Humanistycznych, Społecznych i Politycznych
- Informatyki
- Information Technology and Electrical Engineering
- Matematyki
- Inżynierii Materiałowej
- Mechaniki i Inżynierii Procesowej
- Fizyki
- Inżynierii Środowiska
[edytuj] Znani Ludzie
[edytuj] Zdobywcy Nagrody Nobla
Wielu szwajcarskich laureatów Nagrody Nobla było lub jest związanych z ETH:
- 1901 Wilhelm Röntgen (Fizyka) – studiował na ETH
- 1913 Alfred Werner (Chemia) – profesor na ETH
- 1915 Richard Martin Willstätter (Chemia) – profesor na ETH
- 1918 Fritz Haber (Chemia) – studiował na ETH
- 1920 Charles-Edouard Guillaume (Fizyka) – studiował na ETH
- 1921 Albert Einstein (Physics) – studiował matematykę na ETH od 1896 do 1900, profesor fizyki teoretycznej na ETH od 1912 do 1916
- 1936 Peter Debye (Chemia) – profesor na ETH
- 1938 Richard Kuhn (Chemia) – profesor na ETH od 1926 do 1929
- 1939 Leopold Ruzicka (Chemia) – profesor na ETH
- 1943 Otto Stern (Fizyka) – starszy wykładowca na ETH (1914)
- 1945 Wolfgang Pauli (Fizyka) – profesor na ETH
- 1950 Tadeus Reichstein (Medycyna) – studiował na ETH
- 1952 Felix Bloch (Fizyka) – studiował na ETH
- 1953 Hermann Staudinger (Chemia) – wykładowca na ETH od 1912 do 1926
- 1975 Vladimir Prelog (Chemia) – profesor na ETH
- 1978 Werner Arber (Medycyna) – studiował na ETH
- 1986 Heinrich Rohrer (Fizyka) – dostał razem z Gerdem Binningiem; Rohrer studiował na ETH
- 1987 Georg Bednorz i Alexander Müller (Fizyka) – obydwoje studiowali na ETH
- 1991 Richard Ernst (Chemia) – profesor na ETH
- 2002 Kurt Wüthrich (Chemia) – profesor na ETH
[edytuj] Inni
- Hendrik Petrus Berlage, architektura – studiował na ETH
- Max Frisch, architektura – studiował na ETH
- Jacques Herzog i Pierre de Meuron z biura Herzog & de Meuron, architektura – obaj studiowali na ETh, a także od 1999 są profesorami na ETH, zdobywcy Nagrody Pritzkera w 2001
- Bernard Tschumi, architektura – studiował na ETH
- Jan Weyssenhoff (1889-1972) – wybitny polski fizyk, doktorant i asystent na ETH, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, Jagielońskiego i Politechniki Lwowskiej.
- Niklaus Wirth, Informatyka, (od 1999 profesor honorowy), zdobywca Nagrody Turinga w 1984.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- ETH Zürich
- PSI (Paul Scherrer Institute)
- EMPA (EMPA, research body of the ETH domain)
- UniPoly rowing match
- Zürich Photos
