Europejski System Banków Centralnych
Z Wikipedii
Europejski System Banków Centralnych, ESBC - (ang. European System of Central Banks) - działający w ramach Unii Europejskiej system składający się z Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i narodowych banków centralnych wszystkich krajów członkowskich UE, powołany 1 czerwca 1998 roku.
Eurosystem natomiast składa się z EBC i banków centralnych tych krajów europejskich, które przyjęły euro.Z dniem 01.01.2007 r. do eurosytemu dołączyła Słowenia
Zadania ESBC i Eurosystemu są określone w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską i wyszczególnione w statucie ESCB i EBC, który stanowi załącznik do Traktatu. W Traktacie jest mowa tylko o ESBC, gdyż przy jego tworzeniu założono, że wszystkie państwa UE przyjmą jednolitą walutę euro - do tego czasu zadania te realizuje Eurosystem.
Głównym celem ESBC jest utrzymanie stabilności cen (czyli kontrola inflacji). Podstawowe zadania Systemu to kreowanie i realizacja polityki walutowej UE, zarządzanie rezerwami walutowymi krajów członkowskich, przeprowadzanie operacji dewizowych oraz wspieranie sprawnego działania systemów płatniczych.
Banki krajów UE spoza obszaru euro (Dania, Szwecja, Wielka Brytania], Polska, Czechy, Węgry, Litwa, Łotwa, Estonia, Słowacja, Malta, Cypr] oraz ostatnio włączone w struktury Bułgara i Rumunia) mogą w ramach ESBC prowadzić własną politykę pieniężną, ale są wyłączone z procesu decyzyjnego.
Narodowe banki centralne są integralną częścią Systemu - ich statuty muszą być zgodne ze statutem ESBC, zobowiązane są one do prowadzenia polityki zgodnej z polityką ESBC, ich prawnym obowiązkiem jest dbanie o stabilność euro i informowanie społeczeństwa o polityce pieniężnej ESBC.
Organami decyzyjnymi ESBC są organy Europejskiego Banku Centralnego, tj. Rada Prezesów i Rada Ogólna. EBC sporządza także sprawozdania z działalności ESBC i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej i Radzie Europejskiej.
