Fedora Core

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Fedora Core

Rodzina	Linux
Aktualna wersja	6 (nazwa kodowa: Zod), wydana 24 października 2006
Pierwsze wydanie	5 listopada 2003
Producent	Projekt Fedora
Licencja	Fedora Core End User License
Platforma systemowa	i386, AMD64, PowerPC, x86
Jądro	monolityczny
Podstawowe środowisko pracy	GNOME
Oficjalna witryna	fedoraproject.org
Strona na distrowatch.com	distrowatch.com/fedora
Typ pakietów	RPM
Wersja Live	Dostępna

Fedora Core (niekiedy nieprawidłowo określana jako Fedora Linux) - nazwa następcy wolnej dystrybucji Red Hat Linux rozwijanej przez Projekt Fedora i finansowanej głównie przez Red Hat. Ostatnio utworzono Fundację Fedora, mającą w zamierzeniu koordynować prace nad Fedorą Core w większym stopniu niezależnie od Red Hata.

Na Fedorze Core pracuje wiele serwerów, np. kernel.org czy Wikipedia. Nazwa dystrybucji pochodzi od rodzaju kapelusza.

[edytuj] Założenia

Celem projektu Fedora Core jest budowa w pełni użytecznego systemu operacyjnego w oparciu o wolne oprogramowanie, wydawanego cyklicznie 2-3 razy w roku. Jednak w związku z licznymi zmianami w instalatorze - Anacondzie przy wydaniu piątej wersji wydłużono ten czas do 9 miesięcy.

[edytuj] Historia

Projekt Fedora Core powstał w wyniku wprowadzenia w roku 2003 nowej strategii działania firmy Red Hat. Celem nowej polityki było oddzielenie w pełni komercyjnej dystrybucji Linuksa, przeznaczonej dla przedsiębiorców Red Hat Enterprise Linux, od wolnodostępnej, skierowanej przede wszystkim dla użytkowników domowych (pozbawionej komercyjnego wsparcia), Fedora Core.

[edytuj] Wydania

Fedora 7 Test 2 (w skrócie F7-T2) - wersja testowa systemu operacyjnego Fedora Core, drugie wydanie testowe wersji 7. Od wersji 7 nazwa dystrybucji zostanie zmieniona z Fedora Core na Fedora.

Fedora Core 6 (w skrócie FC6, nazwa kodowa - Zod), została wydana 24 października 2006 roku. Wydanie zawierało wersję 2.6.18 jądra Linuksa, modularną wersje X.Org o numerze 7.1, GCC w wersji 4.1.1, oraz środowiska graficzne GNOME 2.16 i KDE 3.5.4.

Fedora Core 5 (w skrócie FC5, nazwa kodowa - Bordeaux), została wydana 20 marca 2006 roku. Wydanie zawierało wersję 2.6.15 jądra Linuksa, modularną wersje X.Org o numerze 7.0, GCC w wersji 4.1.0, oraz środowiska graficzne GNOME 2.14 i KDE 3.5.1. W piątej wersji FC pierwszy raz wprowadzono Mono, odpowiedzialne za obsługę platformy .NET.

Fedora Core 4 (w skrócie FC4, nazwa kodowa - Stentz), która została wydana 13 czerwca 2005 na procesory o architekturach i386, AMD64 oraz PPC. Wydanie to zawierało m.in. wersję 2.6.11 jądra Linuksa, X.Org o numerze 6.8.2 oraz środowiska graficzne GNOME 2.10 i KDE 3.4. FC4 jako jedna z pierwszych dystrybucji przeznaczonych dla szerszego grona odbiorców, zawierała GCC w wersji 4 jako domyślny kompilator.

Fedora Core 3 (w skrócie FC3, nazwa kodowa - Heidelberg), została wydana 8 listopada 2004 na procesory o architekturach i386 i AMD64. Trzecia wersja Fedory zawiera w sobie między innymi wersję 2.6.9 jądra Linuksa, X.Org o numerze 6.8.1 oraz środowiska graficzne GNOME 2.8 i KDE 3.3.

Fedora Core 2 (Tettnang), wydana 18 maja 2004 roku posiadała jądro Linuksa w wersji 2.6.5, środowiska graficzne GNOME 2.6 i KDE 3.2.1, a także SELinux. Ponadto w drugiej wersji XFree86 został zastąpiony na rzecz nowego X.Org. Wersja ta miała pewne problemy ze startowaniem systemu Windows zainstalowanego obok Fedory Core.

[edytuj] Repozytoria

Fedora Core zawiera zestaw podstawowych pakietów potrzebnych do pracy z systemem. Dodatkowe oprogramowanie takie jak różnorodne aplikacje, bądź kodeki dostępne jest w repozytoriach. Aktualnie dostępne są dwie rodziny repozytoriów. Pakiety są kompatybilne wewnątrz rodziny, ale niekompatybilne z innymi rodzinami.

Fedora Extras (repozytorium tworzone przez grupę ochotników, zawierające, wspierane przez Projekt Fedora) i Livna
FreshRPMS (tworzone przez Matthiasa Saou), Dag (tworzone przez Daga Wieersa), Dries, i ATrpms (tworzone przez Axela Thimma)

Repozytorium Fedora Extras zawiera tylko Wolne Oprogramowanie, które nie budzi żadnych zastrzeżeń licencyjnych i patentowych, podczas gdy Livna zawiera pakiety takie jak np. kodeki które na ogół z przyczyn patentowych nie mogą być swobodnie dystrybuowane na terenie Stanów Zjednoczonych.