Filtr górnoprzepustowy
Z Wikipedii
Filtr górnoprzepustowy (ang. high-pass filter) to układ elektroniczny, (bądź algorytm) przepuszczający częstotliwości sygnału powyżej ustalonej częstotliwości granicznej, a tłumi składowe widma leżące w dolnej jego części.
W zależności od konstrukcji filtr taki zbudowany jest jako:
- reaktancyjne L, C, zbudowane z cewek i kondensatorów,
- pojedyncza cewka bądź kondensator,
- bezindukcyjne, pasywne R, C,
- piezoceramiczne,
- aktywne - zawierające wzmacniacze,
- cyfrowe.
Dla filtrów miarodajne są charakterystyki częstotliwościowe. Na podstawie charakterystyki zmienności w funkcji częstotliwości takich wielkości jak współczynnik tłumienia i współczynnik fazowy określa się warunki przenoszenia sygnałów przez filtr. W idealnym filtrze w paśmie przepustowym współczynnik tłumienia powinien być równy zero, natomiast w paśmie tłumieniowym powinien być duży. Znajomość charakterystyki częstotliwościowej współczynnika fazowego pozwala na określenie zmiany fazy napięcia i prądu przy przejściu sygnału przez filtr. Ponieważ filtry reaktancyjne powinny pracować w warunkach dopasowania falowego, tzn. przy obciążeniu filtra impedancją charakterystyczną, podaje się dla filtrów również charakterystyki częstotliwościowe impedancji charakterystycznej.
Dla filtra RC częstotliwość graniczna określona jest wzorem:
gdzie f częstotliwość w hercach, R opór rezystora w ohmach, i C to pojemność kondensatora faradach.
[edytuj] Zobacz też
- fizyka • elektronika
- cewka • kondensator • rezystor
- filtr • filtr środkowoprzepustowy • filtr środkowozaporowy • filtr dolnoprzepustowy
- ADSL • POTS
