Grażyna Bacewicz
Z Wikipedii
| Dorobek kompozytorski | |
|---|---|
| Rodzaj twórczości | Liczba dzieł |
| Muzyka wokalna | |
| Pieśni | |
| Muzyka chóralna | |
| Muzyka instrumentalna | |
| Symfonie | 4 |
| Koncerty | 8 |
| Muzyka kameralna | 17 |
| Inne formy orkiestralne | 1 |
| Opery | 1 |
| Balety | 1 |
| Utwory na fortepian | 9 |
| RAZEM | 33 |
Grażyna Bacewicz (ur. 5 maja 1909 r w Łodzi, zm. 17 stycznia 1969 r w Warszawie).
Wybitna polska kompozytorka i skrzypaczka. Urodziła się w polsko-litewskiej rodzinie o tradycjach muzycznych. Jej ojciec i brat Vytatutas (Witold) używali nazwiska Bacevičius, drugi brat to Kiejstut Bacewicz. Grażyna Bacewicz studiowała w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie pod kierunkiem Kazimierza Sikorskiego (kompozycja) i Józefa Jarzębskiego (skrzypce), a także Józefa Turczyńskiego (fortepian). Po błyskotliwej karierze wykonawczej w latach pięćdziesiątych XX wieku oddała się niemal całkowicie kompozycji. Przez wiele lat tworzyła w stylu neoklasycznym (najczęściej pojawiał się wtedy w jej twórczości cykl sonatowy), potem przechodziła stopniowo ku muzyce bardziej ekspresyjnej. Przez różnorodną fakturę utworów, klarowność i logikę wypowiedzi zdobyła trwałą pozycję w klasycznym repertuarze koncertowym. Mężem jej był lekarz internista - Piotr Andrzej Biernacki.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu muzyki, Wielkie dzieła muzyczne.
