Henryk Holder

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Henryk Holder

Henryk Holder (ur. 6 lipca 1914 w Szczerzcu koło Lwowa) – pułkownik. Od 1946 do 1948 naczelny prokurator wojskowy. Wydał m.in. instrukcję co do sposobu wykonywania wyroków śmierci na żołnierzach UPA

Magister prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1936). Aplikant adwokacki w Kołomyi do chwili wkroczenia Armii Czerwonej w 1939. Następnie sędzia śledczy i prokurator rejonowy prokuratury w Jabłonowie. Od 1941 najpierw w Uzbekistanie, a potem w Turkmenistanie. Przewodniczący kolegium adwokatów w Bajram Ali.

Po uzyskaniu dyplomu Orłowskiej Oficerskiej Szkoły Piechoty w Czardżou w 1942 przydzielony jako dowódca do 7. samodzielnego szkoleniowego pułku strzeleckiego w Aszchabadzie. Od sierpnia 1943 oficer śledczy Wojskowej Prokuratury 2. Dywizji Piechoty 1. Armii Wojska Polskiego, od grudnia 1943 prokurator Wojskowej Prokuratury 1. Dywizji Piechoty. Następnie także prokurator Wojskowej Prokuratury 1. Korpusu Pancernego (od 14 lipca 1944), prokurator Wojskowej Prokuratury 1. Armii WP (od 13 grudnia 1944 do 26 września 1945). Potem prokurator Wojskowej Prokuratury Okregowej nr IV we Wrocławiu (do 17 stycznia 1946).

Od 21 marca 1946 do października 1948 naczelny prokurator wojskowy. Od 8 października 1948 pełnił funkcję szefa Departamentu Służby Sprawiedliwości MON. Funkcję pełnił do 14 września 1950, następnego dnia przeniesiony do rezerwy. We władzach cywilnych m.in. dyrektor Biura Prawnego Rady Bezpieczeństwa.

[edytuj] Bibliografia

Krzysztof Szwagrzyk, Prawnicy czasu bezprawia: sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków, Wrocław 2005, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana, ISBN 83-88385-65-8.