Ignacy Jeż
Z Wikipedii
| Biskup Ignacy Ludwik Jeż | |
| Dewiza | Veni Ignem Mittere |
| Data wyboru | 20 kwietnia 1960 |
| Urodzony | 31 lipca 1914 |
Ignacy Ludwik Jeż (ur. 31 lipca 1914 w Radomyślu Wielkim, dawne województwo tarnowskie), polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy gorzowski, biskup senior koszalińsko-kołobrzeski.
W latach 1932-1937 studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim; obronił magisterium z historii Kościoła, przyjął święcenia kapłańskie 20 czerwca 1937 z rąk biskupa Stanisława Adamskiego. Podjął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Hajdukach Wielkich (obecnie Chorzów Batory). W sierpniu 1942 został aresztowany przez Niemców, był więziony w obozie koncentracyjnym Dachau (nr obozowy 37196), gdzie osobiście poznał ojca Józefa Kentenicha, założyciela Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego. Po wyzwoleniu obozu był kapelanem obozu repatriacyjnego w Goppingen koło Stuttgartu; w maju 1946 powrócił do Polski. Był wikariuszem w Radlinie i Bogucicach, w latach 1946-1960 pracował jako katecheta i dyrektor Gimnazjum Katolickiego im. św. Jacka w Katowicach oraz rektor Niższego Seminarium Duchownego.
20 kwietnia 1960 został mianowany biskupem pomocniczym gorzowskim, ze stolicą tytularną Alabe Martine; odebrał sakrę biskupią 5 czerwca 1960 z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. W czerwcu 1972 został pierwszym biskupem nowej diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Erygował ok. 100 nowych parafii, doprowadził do budowy nowego budynku Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie. Zorganizował wizytę w Koszalinie Jana Pawła II 1-2 czerwca 1991. Uczestniczył w pracach Komisji Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu, a także Komitetu Księży Polskich b. Więźniów Obozów Koncentracyjnych (wieloletni przewodniczący). 1 lutego 1992 został przeniesiony w stan spoczynku, a jego następcą w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej mianowano biskupa pomocniczego katowickiego Czesława Domina. Honorowy Obywatel Miasta Słupska (od 2006 roku). Kawaler Orderu Uśmiechu.
Jest najstarszym żyjącym biskupem katolickim w Polsce.
Opublikował m.in.:
- Listy pasterskie w latach 1972-1989 (1989)
- Błogosławcie Pana światła i ciemności (1993, tłumaczone na niemiecki)
| Poprzednik Reinbern |
 |
Biskup koszalińsko-kołobrzeski od 1972 do 1992 |
|
Następca Czesław Domin |
Źródła:
- Grzegorz Polak, Kto jest kim w Kościele katolickim?, Warszawa 1996
