Imam Szamil
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: Bibliografia.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Imam Szamil (ok.1798-1871) - przywódca górali kaukaskich w drugiej połowie XIX wieku.
Szamil stał na czele teokratycznego państwa, określanego niekiedy jako imamat Szamila. Przez pół wieku powstrzymywał Imperium Rosyjskie przed zajęciem Dagestanu.
Był z pochodzenia Awarem, urodził się w aule Gimry na terytorium chanatu awarskiego. Odebrał staranne religijne wykształcenie. W roku 1834, po śmierci Gamzat-Beka został trzecim z kolei imamem wspólnoty ludów górskich stawiającej opór ekspansji rosyjskiej. Związany z sufickim bractwem nakszbandija, ruchem, który był podporą wielu wystąpień muzułmańskiej ludności Kaukazu przeciw Rosji.
Posiadał niekwestionowany talent organizacyjny i wojskowy. Wielokrotnie odnosił sukcesy w walce z armią rosyjską. Ostatecznie pokonany 25 sierpnia 1859 w aule Gunib, w środkowym Dagestanie. Przez resztę życia przebywał w niewoli rosyjskiej, jednakże zezwolono mu na odbycie pielgrzymki do Mekki w trakcie której zmarł w Medynie, gdzie został pochowany.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
