Intel 80286

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

AMD 80286 / 12 MHz

Intel 80286 to 16-bitowy procesor opracowany przez firmę Intel, oficjalnie pokazany po raz pierwszy 1 lutego 1982. Procesor składał się ze 134 tysięcy tranzystorów, pierwsze wersje były taktowane prędkością 6 i 8 MHz, w późniejszych wersjach zwiększono prędkość zegara taktującego do 20 MHz. W procesorze 80286 wprowadzono nowe instrukcje oraz nowy tryb adresowania pamięci tryb chroniony, przeprojektowano układ DMA.

80286 potrafił jedynie przełączyć się w tryb chroniony, powrót do trybu rzeczywistego nie był możliwy bez resetu procesora. Następca 286, procesor 80386, był już pozbawiony tej wady.

80286 był mniej więcej dwa razy bardziej wydajny w porównaniu ze swoim poprzednikiem i8086 i ponieważ posiadał 24-bitową szynę adresową mógł adresować aż 16 megabajtów pamięci RAM (8086 używał tylko 1 MB. Na komputerach z systemem operacyjnym DOS pamięć ponad pierwszy 1 MB (dokładniej 1024KB+64KB-16B wraz z obszarem HMA) była dostępna tylko w trybie emulacji pamięci rozszerzonej XMS (ang. extended memory), jednak rzadko który komputer z 80286 miał więcej niż 1 MB RAM. Niektóre płyty główne potrafiły mapować pamięć powyżej 1MB jako pamięć stronicowaną dostępną jako strony po 64KB w obszarze powyżej 640KB (tzw. pamięć EMS) np. Hetland czy Suntec. Pamięć powyżej 1MB była wykorzystywana do ładowania jądra dos (DOS=HIGH), jako cache dysku (smartdrive), rzadziej dla wybranych programów poprzez int15h, specyfikację XMS czy (jeśli płyta główna pozwalała) także EMS. W trybie chronionym procesor oferował ochronę pamięci, obsługę 16MB RAM i 1GB pamięci wirtualnej.

Procesor wymagał 8-bitowego kontrolera magistrali oznaczanego 80288.

Dla układu 80286 zaprojektowano koprocesor numeryczny 80287. Koprocesor w większości płyt głównych pracował asynchronicznie w stosunku do procesora głównego (miał inną częstotliwość taktowania) i niewłaściwie napisane oprogramowanie mogło w szczególnych okolicznościach pracować wolniej po zastosowaniu koprocesora niż bez niego. W większości aplikacji numerycznych 80287 dawał jednak nawet kilkudziesięciokrotny przyrost prędkości obliczeń. 80287 był także stosowany w pierwszych modelach płyt przeznaczonych dla 80386 (jeszcze nie był gotowy 80387).

Używany był w komputerach klasy IBM PC AT w latach osiemdziesiątych, aż do początku lat dziewięćdziesiątych.