Intel 80486

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Intel 486SX / 33 MHz

Rdzeń procesora Intel 80486DX2.

Intel 80486 (poprawna nazwa handlowa i486, zrezygnowano z cyfr 80 na początku, w przypadku układu iDX4 zrezygnowano także z cyfr 486) – mikroprocesor CISC produkowany przez firmę Intel należący do rodziny procesorów x86, jego poprzednikiem był 80386. "486" był ostatnim procesorem Intela którego nazwa była wyłącznie numeryczna.

Z punktu widzenia oprogramowania, i486 był praktycznie identyczny do 80386, otrzymał tylko on kilka (7) dodatkowych instrukcji (późniejsze wersje więcej, w tym np. CPUID), jednak architektura wewnętrzna i486 była wyraźnym krokiem naprzód. Otrzymał zunifikowany cache na dane i instrukcje (o pojemności 8kB, lub 16kB w wykonaniu IBM i w ukladach AMD 486DX4, nazywanych AMD 5x86), koprocesor FPU i poprawiony interfejs szyny danych. Wszystkie usprawnienia spowodowały, że i486 był mniej więcej dwukrotnie szybszy od podobnie taktowanego 80386 (i486 wykonywał większość instrukcji w dokładnie 1 takcie zegara). Niemniej, najtańsze i najbardziej powolne modele i486 (16 i 20 MHz SX) były wolniejsze od najszybszych 80386 (AMD 40MHz, układy 486DLC).

W kwietniu 1989 wprowadzono wersję z zegarem 25 MHz, w maju 1990 – 33 MHz, a wersja taktowana do prędkości 50 MHz pojawiła się w czerwcu 1991. Wersja 50MHz była do czasu pojawienia się procesora Pentium 60/66 niedoścignionym wzorem wydajności w zakresie dostępu do pamięci w zastosowaniach serwerowych (iDX4 pojawiło się po premierze Pentium 60/66).

Produkowano kilka wersji i486:

Intel i486, później przemianowana na i486DX – normalna wersja, bez mnożnika, 8kB cache write-through, z działającym FPU.
Intel i486SX – odmiana i486 z wyłączonym koprocesorem FPU. Pierwsze wersje tej odmiany to były normalne 486 z defektywnym FPU. W późniejszych modelach FPU nie był w ogóle obecny na układzie scalonym w celu zmniejszenia kosztów produkcji.
Intel i486DX2 – wewnętrzny zegar procesora był taktowany z podwójną prędkością zegara zewnętrznego.
Intel i486SX2 – jak wyżej, ale bez FPU.
Intel i486SL – odmiana i486DX ze specjalnym układem zmniejszającym pobór prądu (głównie dla komputerów przenośnych).
Intel i486SL-NM, odmiana i486SX z dodatkową funkcjonalnością "SL"
Intel i487 – i486DX z innymi wyprowadzeniami nóżek, służący jako pełnoprawny procesor a nie FPU w systemach z i486SX zamiast głównego procesora.
Intel i486 OverDrive – odmiany SX, SX2, DX2 i DX4.
Intel iDX4 – zegar wewnętrzny był taktowany potrójną prędkością.

W zależności od wersji, zegar zewnętrzny miał prędkość 16, 20, 25, 33, 40 lub 50 MHz. Praca przy 50MHz wymagała najwyższej jakości płyt głównych.

i486 był produkowany przez takie firmy jak IBM, Texas Instruments, AMD i Cyrix na podstawie licencji lub dzięki zabiegowi tzw. "inzynierii wstecznej". Niektóre z klonów były identycznymi kopiami i486 i miały identyczne osiągi, niektóre różniły się od oryginału, np. najszybsza wersja procesora 486 – Am5x86 firmy AMD była taktowana zegarem 133 (150 i 160 MHz w wersjach ADZ) czyli 4 x 33MHz (3 x 50MHz lub 4 x 40MHz). Posiadał 16kB L1 cache z opóźnionym zapisem (write back).

Powstał także procesor Cyrix 486DLC z 1kB cache przeznaczony dla płyt głównych 386, pracujący z zegarem 40MHz, i układ i487DLC będący poprawionym koprocesorem 80387.

Dla procesora i486 opracowano także dodatkowy koprocesor Weitek 4167, będący szybszą wersja przeznaczonego dla 80386 koprocesora 3167. Koprocesory Weitek były bardzo drogie, jednak dawały kilkunastokrotny przyrost prędkości w porównaniu z koprocesorami serii x87, pozwalając dodatkowo na równoległe wykorzystanie 3 jednostek arytmetycznych (CPU + 2 różne FPU).