Józef Kazimierz Plebański
Z Wikipedii
Józef Kazimierz Plebański (ur. 1831 w Trzemesznie, powiat Mogilno, zm. 1897 w Izdebnie Kościelnym) - historyk.
W literaturze czasem występuje jako miejsce urodzenia Bystrzyca koło Mogilna, jednak o Trzemesznie wspomina we wspomnieniach jego wnuk Tadeusz Plebański oraz Encyklopedia PWN.
Józef Kazimierz Plebański był jedynakiem, został wykształcony w Wrocławiu i w Berlinie, gdzie doktoryzował się w 1855 roku. Tematem jego dysertacji były dzieje panowania Jana Kazimierza i Marii Ludwiki Gonzagi i związane z tym odnalezienie w Bibliotece Berlińskiej nieznanych listów Jana Kazimierza. Po uzyskaniu doktoratu wykładał jakiś czas we Wrocławiu, skąd został przeniesiony przez margrabiego Al. Wielopolskiego do Warszawy na stanowisko profesora historii w Szkole Głównej, jak wówczas nazywał się Uniwersytet Warszawski. Rektorem był wtedy prof. Mianowski.
Józef Kazimierz Plebański był współzałożycielem reaktywowanej niedawno Kasy Mianowskiego. W czasie intensywnych działań rusyfikacyjnych po powstaniu styczniowym zaborca nakazał prowadzenie nauczania w języku rosyjskim. Józef Kazimierz Plebański był w grupie profesorów, którzy odmówili współpracy z władzami carskimi, skutkiem czego zostali wypędzeni z Uniwersytetu. Gdy około 1868 Szkoła Główna została zamknięta przez władze rosyjskie, zaproponowano Józefowi Kazimierzowi katedrę we Lwowie, ale nie przyjął jej, nie chcąc emigrować do Małopolski. Z biegiem czasu został redaktorem poczytnego pisma, miesięcznika "Biblioteka Warszawska".
Około 1962-63 poślubił Kazimierę Jarzębowską. Ze sprzedaży posagowego majątku żony “Krzycko Wielkie”, małżonkowie Plebańscy zakupili majątek starościny wyszogrodzkiej Szymanowskiej - Izdebno Kościelne w okolicy Grodziska Mazowieckiego. Tam też urodziło się sześcioro dzieci, Stanisława, Jan-Teodor, Michał, Maria, Leontyna i Stefania.
Publikacje: Jan Kazimierz - Maria Ludwika Gonzaga 1862