Józef Rożniecki
Z Wikipedii
Józef Bolesław Rożniecki (Różniecki) (ur. 3 czerwca 1890 r. w Kijowie , zm. 2 sierpnia 1944 w Warszawie ). Doktor praw , uczestnik walk o niepodległość, oficer WP w stopniu majora, działacz państwowy II Rzeczypospolitej.
Ukończył gimnazjum w Złoczowie i Wydział Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując tamże w roku 1924 doktorat.
Od 1914 służył w 3 Pułku Piechoty Legionów. Awans na podporucznika uzyskał 1 lipca 1916 roku. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej. Od 1918 zawodowy oficer WP. Ukończył Wyższą Szkołę Wojenną w 1922 roku, dowodził batalionem w 40 Pułku Piechoty. Stopień majora posiadał od 1 lipca 1923 roku. Od 31 maja 1926 roku pełnił funkcję szefa Oddziału Wyszkolenia DOK V (Kraków).
Z dniem 10 grudnia 1928 roku zostaje przeniesiony do rezerwy i rozpoczyna pracę w administracji publicznej. Zostaje naczelnikiem wydziału w Urzędzie Wojewódzkim Warszawskim . Z dniem 30 lipca 1929 roku został wicewojewodą łódzkim, a od 22 marca 1931 roku do 30 stycznia 1933 zajmował stanowisko wojewody lwowskiego. Ze Lwowa zostaje przeniesiony do Lublina gdzie był wojewodą lubelskim od 9 lutego 1933 roku do 8 września 1937 roku.
We wrześniu 1939 roku został członkiem Komitetu Obywatelskiego Miasta Warszawy. Następnie był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Ranny w czasie powstania warszawskiego, zmarł drugiego dnia powstania w Warszawie.
