Język mansyjski
Z Wikipedii
Język mansyjski (dawniej używana nazwa - język wogulski) - język zaliczany do grupy ugryjskiej w uralskiej rodzinie językowej. Najbliżej spokrewniony z chantyjskim (ostiackim) i węgierskim. Jest językiem zagrożonym wymarciem, wypieranym przez rosyjski; spośród ok. 10 000 Mansów (Wogułów) ojczystym językiem posługuje się tylko ok. 3 000 osób zamieszkujących zachodnią Syberię, głównie Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny. Badaniem języka mansyjskiego zajmowali się uczeni węgierscy i fińscy, którzy wyodrębnili w nim cztery podstawowe dialekty. Najwięcej mówiących używa dialektu północnego, dialekt południowy praktycznie wymarł. Od XX wieku język mansyjski posiada skromną literaturę zapisywaną początkowo alfabetem łacińskim, a od 1937 r. - cyrylicą.
[edytuj] Alfabet łaciński stosowany do zapisu języka mansyjskiego w latach 1931 - 1937:
A, B, D, E, F, G, H, Һ, I, J, K, L, Ļ, M, N, Ņ, Ŋ, O, P, R, S, S, T, Ţ, U, V, Z, Ь
[edytuj] Alfabet cyrylicki stosowany do zapisu języka mansyjskiego obecnie:
А, Б, В, Г, Д, Е, Ё, Ж, З, И, Й, К, Л, М, Н, Ң, О, П, Р, С, Т, У, Ф, Х, Ц, Ч, Ш, Щ, Ъ, Ы, Ь, Э, Ю, Я
[edytuj] Zobacz też:
chantyjski • erzja • estoński • fiński • ingryjski • karelski • komi • lapoński • liwski • mansyjski • maryjski • moksza • mordwiński • rauma (dialekt) • udmurcki • võro • wepski • węgierski • wotycki
