Janusz Symonides
Z Wikipedii
Janusz Symonides (ur. 1938) - polski prawnik, dyplomata. Absolwent Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie (1959). W 1963 uzyskał doktorat z prawa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, a w 1968 habilitację z prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Od 1980 profesor zwyczajny. Jeden z przedstawicieli Polski podczas prac nad Konwencją o Prawie Morza z Montego Bay.
Najważniejsze zajmowane stanowiska:
- 1969 - 1971 - prorektor UMK
- 1971 - 1973 - dyrektor Instytutu Nauk Prawno-Ustrojowych UMK
- 1973 - 1980 - wicedyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych
- 1974 - 1987 - wiceprzewodniczący Polskiego Komitetu Bezpieczeństwa Europejskiego
- 1980 - 1987 - dyrektor PISM
- 1989 - 2000 - dyrektor Departamentu Praw Człowieka, Demokracji i Pokoju UNESCO w Paryżu.
Pod jego redakcją w latach 1989-2003 powstało wiele publikacji z dziedziny międzynarodowej ochrony praw człowieka oraz wkładu ONZ w promocję praw człowieka
Obecnie kierownik Zakładu Prawa i Instytucji Międzynarodowych Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Zakładu Prawa Międzynarodowego i Wspólnotowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, członek Doradczego Komitetu Prawnego przy ministrze spraw zagranicznych, ekspert ludzkiego wymiaru OBWE oraz koncyliator konwencji z Montego Bay.
Profesor do dnia dzisiejszego utrzymuje kontakty z wieloma uczonymi i zasłużonymi specjalistami z dziedziny prawa i stosunków międzynarodowych. Do jego przyjaciół zaliczają się między innymi Boutros Boutros-Ghali i Dalajlama XIV