Jeana Piageta koncepcja rozwoju intelektualnego

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Jeana Piageta koncepcja rozwoju intelektualnego - opiera się na założeniu, że inteligencja jest rozwiniętą formą adaptacji biologicznej, w wyniku której dochodzi do strukturalizowania procesów poznawczych.

Przystosowanie jest rozpatrywane zatem w kategoriach poznawczych - jest zrównoważeniem procesów asymilacji i akomodacji. Zdolność dopasowywania wzrasta dzięki wzrastającej złożoności i stałości struktur poznawczych, które rozwijają się na bazie struktur odziedziczonych (odruchy bezwarunkowe) i tworzą schematy składające się na wiedzę człowieka.

Koncepcja ta zostałastworzona przez szwajcarskiego psychologa Jana Piageta.

[edytuj] Etapy rozwoju poznawczego

[edytuj] Okres sensoryczno - motoryczny (inteligencji praktycznej)

Od urodzenia do ~ 2 roku życia

przedmiotem poznania są stosunki przestrzenne między przedmiotami w otoczeniu dziecka;
schematy, które kształtują się w tym okresie:
- schemat stałego przedmiotu, 8, 9 - 12 m.ż. (założenie o jego istnieniu mimo zniknięcia z pola widzenia);
- schemat uniwersalnej przestrzeni (niezależnej od doznań czuciowych);
- schemat następstwa czasowego (umożliwiający rejestrowanie kolejności zdarzeń);
- schemat przyczynowości (system umożliwiający osiąganie pożądanych stanów rzeczy)
stopniowy wzrost świadomości sensorycznej i motorycznej
dominacja czynności odruchowych, głównym osiągnięciem rozwojowym jest powstanie struktury umożliwiającej przemieszczanie się z miejsca na miejsce - "praktyczna grupa przekształceń";
słabo rozwinięta pamięć;
kształtujące się wyodrębnianie siebie od środowiska;
kształtowanie się pojęcia istnienia

[edytuj] Okres wyobrażeń przedoperacyjnych (inteligencji reprezentującej)

Trwa od 2 do 7 lat.

myślenie konkretno-wyobrażeniowe (za pomocą obrazów), intuicyjne i impulsywne
intensywny rozwój języka
rozwój pojęć
przyswajanie znaków i symboli
rozumowanie oparte na zdarzeniach zewnętrznych (a nie na operacjach logicznych), które cechuje:
- nieodwracalność - brak zdolności przekształceń
- egocentryzm
- centracja - właściwość, charakteryzująca dziecięce myślenie, która oznacza ujmowanie wszystkiego tylko ze swojego punktu widzenia i niezdolność do pojęcia, ze druga osoba może widzieć coś inaczej, z innej perspektywy
- animizm
- artyficjalizm
- antropomorfizm
- sprawiedliwość immanentna
interioryzacja - przekształcanie czynności faktycznych w umysłowe, a którego przejawami są:
- odroczone naśladownictwo
- zabawa symboliczna
- wyobrażanie sobie - wywoływanie obrazów umysłowych
- mowa wewnętrzna
kształtująca się zdolność do antycypowania przyszłości

[edytuj] Okres operacji konkretnych

Trwa ~ 7 - 11, 12 lat.

myślenie słowno-logiczne
wykształcone pojęcie stałości ilości
odwracalność operacji umysłowych
przyswojenie pojęć logicznych oraz zdolność do klasyfikacji hierarchicznej
brak myślenia abstrakcyjnego
możliwość dokonywania kategoryzacji
rozumienie relacji

[edytuj] Okres operacji formalnych

Trwa od ~ 12 roku życia (nie każdy go osiąga).

myślenie hipotetyczno-dedukcyjne
rozwój myślenia abstrakcyjnego
dominacja inteligencji werbalnej

Krytyka tez Piageta dotyczących stadiów rozwoju myślenia, doprowadziła wielu badaczy do wyodrębnienia jeszcze jednego stadium myślenia - stadium myślenia postformalnego. Krytyka ta oparta była zarówno na nowszych rozstrzygnięciach teoretycznych, jak i na danych empirycznych.