Karabin Wänzl M1866
Z Wikipedii
Wänzl M1866 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Austria |
Rodzaj | karabin jednostrzałowy |
Historia | |
Dane techniczne | |
Kaliber | 14 mm |
Nabój | 14 x 33 mm RF |
Wymiary | |
Długość | 1334 mm |
Długość lufy | 826 mm |
Masa | |
broni | 4,31 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 411 m/s |
Wänzl M1866 - austriacki karabin jednostrzałowy.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po przegranej wojnie austriacko-pruskiej w 1866 roku sztab armii austriackiej uznał że podstawową przyczyną klęski było przestazrałe uzbrojenie żołnierzy austriackich. W odróżnieniu od uzbrojonych w odtylcowe karabiny Dreyse, żołnierze austriaccy byli uzbrojeni w odprzodowe karabiny Lorenza M1853 z zamkiem kapiszonowym. Ponieważ karabiny odprzodowe mogły być ładowane tylko w pozycji stojącej Austriacy ponieśli dużo większe straty niż strzelający z pozycji leżącej żołnierze pruscy.
Jako rozwiązanie tymczasowe postanowiono wprowadzić do uzbrojenia odpowiednio przebudowane karabiny Lorenza. Projekt modernizacji opracował Josef Wänzl. Karabiny Wänzla zostały w latach 70. XIX wieku zastąpione karabinami Werndl M1867.
[edytuj] Opis
Karabin Wänzla posiadał zamek obrotowy o osi prostopadłej do osi lufy i kurek zewnętrzny. Po częściowym napięciu kurka należało odchylić zamek do przodu. Obrót powodował odsłonięcie wlotu komory nabojowej. Po wsunięciu naboju i zamknięciu zamka należało napiąć kurek do końca. Po zwolnieniu spustu kurek uderzał w iglicę i powodował wystrzał. Zwolnienie kurka powodowało także wsunięcie do wnętrza zamka bolca ryglującego.
Karabin Wänzla był wyposażony w lufę gwintowaną o czterech bruzdach.
Kolba i łoże drewniane. Celownik ramkowy o nastawach do 800 m.
[edytuj] Bibliografia
- Ilustrowana Encyklopedia, Broń strzelecka XIX wieku, ESPADON 1995, ISBN 83-8548914-2