Kazimierz IV Słupski
Z Wikipedii
Kazimierz IV (Kaźko Słupski) (ur. 1351, zm. 2 stycznia 1377 w Bydgoszczy), książę pomorski.
Syn Bogusława V i Elżbiety Kazimierzówny, córki Kazimierza Wielkiego; od 1374 książę słupski. Po śmierci matki wychowywany na dworze krakowskim, adoptowany przez Kazimierza Wielkiego w 1368 prawdopodobnie w celu zapewnienia mu tronu polskiego po Ludwiku Węgierskim. Pomimo poparcia części panów wielkopolskich, został zmuszony do rezygnacji z praw do tronu i zachował jako lenno ziemię dobrzyńską, kasztelanię kruszwicką, Wałcz i Złotów. Zginął na skutek ran odniesionych ( trafiony kamieniem w głowę ) w czasie oblężenia zamku w Złotorii w pobliżu Torunia. Pochowano go w klasztorze cystersów w Byszewie.
Dwukrotnie żonaty:
- z Kenną (Joanną) (od 1360 do 1368), córką księcia litewskiego Olgierda;
- z Małgorzatą, córką Siemowita III Starszego (od 1369).
Podejrzewa się go o morderstwo na swojej żonie Kennie z pobudek seksualnych. W ramach pokuty za tę zbrodnie na kilka lat przed śmiercią poddał się dobrowolnej kastracji.
