Keramzyt
Z Wikipedii
Keramzyt - lekkie, sztuczne kruszywo budowlane, wypalane z gliny ilastej w temperaturze ok. 1150°C. Do produkcji używa się glin pęczniejących. Po wstępnym rozdrobnieniu i uplastycznieniu materiał kieruje się do pieców obrotowych. W procesie wypalania uzyskuje się materiał w kształcie okrągłych lub owalnych brył o zróżnicowanych frakcjach. Glina podczas spiekania znacznie powiększa swoją objętość. Każda z porowatych wewnątrz "kulek" pokryta jest twardą osłoną ceramiczną. Materiał, po sortowaniu dostępny jest w następujących frakcjach:
- keramzyt frakcja - 0-4 mm ciężar objętościowy - 425-575 kg/m³
- keramzyt frakcja - 2-4 mm - 332-449 kg/m³
- keramzyt frakcja - 4-8 mm - 280-380 kg/m³
- keramzyt frakcja - 4-10 mm - 270-370 kg/m³
- keramzyt frakcja - 8-20 mm - 230-310 kg/m³
- keramzyt frakcja - 10-20 mm - 230-310 kg/m³
Otrzymane kruszywo należy do materiałów niepalnych, obojętnych chemicznie, odpornych na wilgoć, działanie pleśni i grzybów i gryzoni. Posiada dobre parametry izolacji cieplnej. Używany jest do produkcji lekkich betonów, zapraw ciepłochronnych, wyrobu pustaków ściennych i stropowych oraz innych elementów wielko i drobnowymiarowych (prefabrykowane domy keramzytowe) , jako materiał izolacyjny (izolacje cieplne) i wykonywania drenaży. W budownictwie stosowany od początku XX wieku. Używany jest także poza budownictwem, w takich dziedzinach jak: np. geotechnika, radiestezja, ogrodnictwo. W ogrodnictwie stosowany jako podstawa w uprawie hydroponicznej. Znakomicie zatrzymuje wilgotność. Bardzo często stosowana przy hodowli roślin owadożernych.