Kościół św. Marcina w Warszawie
Z Wikipedii
Kościół św. Marcina w Warszawie (oo. augustianów) |
|
Kościoła św. Marcina w Warszawie |
|
Data budowy | 1353 |
Erygowanie | 1356 |
Data zniszczenia | 1944 |
Wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
Wezwanie | św. Marcina |
Budulec | cegła |
Obecnie | kościół rektorski |
Kościół św. Marcina - warszawski kościół przy ulicy Piwnej na Starym Mieście w dzielnicy Śródmieście.
[edytuj] Historia i opis
Ufundowany wraz z klasztorem Augustianów w 1353 roku, przebudowany w XVII i XVIII wieku. Po wojnie odbudowany po znacznych zniszczeniach. W XVI wieku na dziedzińcu klasztoru odbywały się sejmiki generalne województwa mazowieckiego. Obecnie wnętrze jest w dużej mierze nowoczesne, wykonane wg projektu siostry Skrzydlewskiej. Na prawym filarze nawy tablica pamiątkowa poświęcona pamięci harcerek poległych w okresie od 1939 - 1945 oraz żołnierzy Brygady Spadochronowej, tzw. "cichociemnych".
24 maja 1977 roku rozpoczęła się w kościele dwutygodniowa głodówka opozycjonistów na rzecz uwolnienia zaaresztowanych robotników. Uczestniczyli w niej m.in. Bohdan Cywiński, o. Aleksander Hauke-Ligowski OP, Henryk Wujec, Stanisław Barańczak. Tadeusz Mazowiecki pełnił funkcję rzecznika prasowego głodujących.
Kościół pełni aktualnie funkcję kościoła rektorskiego sióstr franciszkanek służebnic Krzyża, znanych z prowadzenia zakładu dla ociemniałych w Laskach. W kościele tym spotykały się pierwsze grupy Odnowy w Duchu Świętym w Polsce. Kościół św. Marcina pełni tradycyjnie istnotne role związane z nabożeństwami ekumenicznymi oraz duszpasterstwem środowisk warszawskiej inteligencji.
[edytuj] Galeria
Fasada kościoła |
Supraporta nad wejściem do kościoła |