Kupryt

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

kupryt

Kupryt - minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału, którego głównym składnikiem jest miedź (łac. cuprum = miedź).

[edytuj] Właściwości:

Wzór chemiczny: Cu ₂ O – tlenek miedzi
Układ krystalograficzny: regularny
Twardość: 3,5-4
Gęstość: 6,14
Rysa: brunatnoczerwona
Barwa: czerwona w odcieniach do czarnej
Przełam: półmetaliczny, diamentowy
Połysk: nierówny, muszlowy
Łupliwość: niewyraźna

Tworzy kryształy izometryczne o pokroju igiełkowym, włóknistym (chalkotrychit) o postaci ośmio-, dwunastościanu, rzadziej sześcianu. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, ziemistych, pręcikowych. Tworzy też naskorupienia. Jest kruchy, półprzezroczysty (cienkie okruchy przeswiecają), często zawiera domieszki miedzi lub żelaza. Tworzy paragenezy z miedzią. Reaguje z kwasami i amoniakiem (rozpuszcza się).

[edytuj] Występowanie:

Pospolity minerał strefy utleniania złóż kruszców miedzi, zwłaszcza chalkozynu i bornitu. Jest także produktem redukcji chalkantytu. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: azuryt, malachit, tenoryt, miedź rodzima.

Miejsca występowania: Namibia, USA, Boliwia, Chile, Rosja, Australia, Niemcy, Wielka Brytania, Rumunia.

W Polsce występuje w okolicach Kielc i Chęcin oraz na Dolnym Śląsku i koło Jeleniej Góry.

[edytuj] Zastosowanie:

lokalne źródło otrzymywania miedzi (88,8% Cu)
cenny dla kolekcjonerów
czasami kryształy wykorzystują jubilerzy (okazy gemmologiczne występują w Namibii)
- największy okaz znaleziony został w 1974 r., miał średnicę 15 cm, ważył 2100 gram.