Lebensborn
Z Wikipedii
Lebensborn (niem. źródło życia) - instytucja niemiecka oficjalnie funkcjonująca jako opiekuńczo-charytatywne towarzystwo Lebensborn e.V. (niem. Lebensborn eingetragener Verein, pol. towarzystwo zarejestrowane źródło życia). Została powołana na mocy rozkazu Heinricha Himmlera w 1936, która funkcjonowała w strukturach organizacyjnych SS.
Lebensborn w założeniach miał stworzyć odpowiednie warunki w sieci swoich ośrodków, do "odnowienia krwi niemieckiej" i "hodowli nordyckiej rasy nadludzi" w ramach demograficzno-politycznych wytycznych nazistowskiej polityki rasowej III Rzeszy.
W tym celu przeprowadzano odpowiednie badania i selekcję rasową mężczyzn i kobiet, którzy mieli podlegać kontrolowanemu rozmnażaniu. Towarzystwo do końca II wojny światowej prowadziło 18 ośrodków położniczych i wychowawczych (w tym 4 na terenie Polski - w Krakowie, Helenowie, Smoszewie i Otwocku) w których niemieckie kobiety (lub uznane za "wartościowe rasowo", pochodzące z krajów okupowanych) urodziły ok. 11 000 dzieci. W większości kobiety zostały zapłodnione przez wyselekcjonowanych "aryjczyków", zwykle członków SS.
Oprócz tego Lebensborn zajmował się "rabunkiem wartościowej krwi" - na terenach okupowanych przez III Rzeszę realizowano program rabunku dzieci w wyniku którego przymusowo zgermanizowano, według różnych szacunków, od kilkudziesięciu do 200 000 dzieci, głównie pochodzących z Polski a także z Ukrainy, Białorusi, Czech, ZSRR oraz Jugosławii.
Po wojnie, podczas procesów norymberskich w latach 1947-1948, Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze wystąpił z oskarżeniem przeciwko organizacji Lebensborn o zbrodnie przeciwko ludzkości, grabież mienia prywatnego i publicznego (głównie pochodzącego z polskich i żydowskich szpitali), oraz przynależność do organizacji uznanej przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy za przestępcze. Ostatecznie całe kierownictwo organizacji skazano za przynależność do zbrodniczej organizacji SS na kary więzienia.
Sąd nie skazał osób odpowiedzialnych za akcję rabunku dzieci i przymusowe odbieranie dzieci kobietom z obozów koncentracyjnych. Decyzję tę, w opinii wielu prawników uznaną za skandaliczną, zakwestionował w 1950 niemiecki Trybunał Denazyfikacyjny w Monachium, uznając całość działalności Lebensborn za zbrodniczą.
