Leopold Cehak
Z Wikipedii
| Leopold Cehak | |
|---|---|
| ' | |
 |
|
| Życie |  generał brygady |
| Urodził się | 29 października 1889 Przemyśl |
| Zmarł | 8 maja 1946 Nicea |
| Kariera | |
| W służbie od | |
| Pełniona funkcja | dowódca 30 DP |
| Główne wojny i bitwy | wojna obronna 1939r., I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
     |
|
Leopold Jan Cehak (ur. 29 października 1889 r. w Przemyślu, zm. 8 maja 1946 r. w Nicei we Francji) – generał brygady Wojska Polskiego, dowódca 30 Dywizji Piechoty podczas wojny obronnej 1939 r.
Spis treści |
[edytuj] Młodość i I wojna światowa
Był z pochodzenia Słoweńcem. W 1909 r. ukończył gimnazjum w Przemyślu i zdał maturę. W latach 1909-1914 studiował na Wydziale Prawno-Politycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po wybuchu I wojny światowej służył w armii austriackiej. Został wysłany do jednorocznej oficerskiej szkoły rezerwy w Przemyślu, po czym podjął zawodową służbę wojskową kolejno w 30 Pułku Artylerii Polowej, 21 Dywizji Strzelców i 24 Pułku Artylerii Polowej. Walczył w 1916 r. na froncie rumuńskim, a w 1918 r. na froncie włoskim.
[edytuj] Wojna polsko-bolszewicka 1919/1920 r.
Od 2 listopada 1918 r. służył w odrodzonym Wojsku Polskim. Pełnił następujące funkcje: dowódcy baterii zapasowej w 11 Pułku Artylerii Polowej (do 1 marca 1919 r.), dowódcy dywizjonu w 2 Pułku Artylerii Ciężkiej, a następnie dowódcy 2 pac (do 16 października 1919 r.) i dowódcy dywizjonu w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej.
[edytuj] Okres międzywojenny
W 1920 r. ukończył kurs w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Warszawie, a w 1921 r. kurs dowódców dywizjonów w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu. Od 17 kwietnia 1921 r. pełnił funkcję dowódcy 4 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej, a następnie dowódcy dywizjonu w 8 Pułku Artylerii Ciężkiej. 12 grudnia 1921 r. objął stanowisko instruktora na kursie dowódców dywizjonów w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu. Od 24 stycznia 1924 r. do 21 stycznia 1930 r. był zastępcą dowódcy 3 Pułku Artylerii Polowej w Zamościu. Następnie został przeniesiony do 6 Grupy Artylerii we Lwowie jako jej dowódca. Od 14 marca 1932 r. do 1936 r. pełnił obowiązki dowódcy piechoty dywizyjnej 19 Dywizji Piechoty w Wilnie. W 1936 r. objął stanowisko szefa Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1937 r. otrzymał nominację na stanowisko dowódcy 30 Dywizji Piechoty w Kobryniu.
[edytuj] Wojna obronna 1939 r.
W marcu 1939 r. 30 DP została przeniesiony w rejon Działoszyna i weszła w skład formowanej GO "Piotrków" w Armii "Łódź" gen. Juliusza Rómmla. Od 1 września 1939 r. toczyła ciężkie walki graniczne przeciwko dwóm niemieckim dywizjom. Następnie przeszła do odwrotu, który zakończyła w Modlinie. Od 13 września broniła twierdzy Modlin na odcinku "Twierdza" do jej kapitulacji 29 września.
[edytuj] Niewola niemiecka i lata powojenne
Generał L. Cehak został wzięty do niewoli, którą spędził w oflagu VIIA Murnau. Po uwolnieniu w kwietniu 1945 r. przez wojska amerykańskie, wyjechał do Nicei do Francji, gdzie zmarł 8 maja 1946 r. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.
[edytuj] Odznaczenia
Był odznaczony m.in.:
- Orderem Virtuti Militari klasy V,
- Krzyżem Niepodległości,
- Orderem Polonia Restituta klasy IV,
- Krzyżem Walecznych,
- Złotym Krzyżem Zasługi.
[edytuj] Awanse
- chorąży – 1913 r.
- podporucznik – 1914 r.
- porucznik – 1915 r.
- kapitan – 1918 r.
- major – 1920 r.
- podpułkownik – 1922 r.
- pułkownik – 1924 r.
- generał brygady – 1936 r.
