LGM-30 Minuteman
Z Wikipedii
LGM-30 Minuteman to naziemny nuklearny międzykontynentalny pocisk balistyczny (ang. ICBM). W roku 2005 pozostał jedynym pociskiem tego typu pozostającym w arsenale USA, po wycofaniu systemu LG-118A Peacekeeper.
Pocisk został zaprojektowany w późnych latach pięćdziesiątych. Był to pierwszy amerykański balistyczny pocisk międzykontynentalny zasilany paliwem stałym. 1 lutego 1961 LGM-30A Minuteman I odbył swój pierwszy lot. Minuteman I został zastąpiony nowocześniejszym Minuteman II, który był wyposażony w bardziej zaawansowany sprzęt elektroniczny i nawigacyjny. LGM-30F Minuteman II wszedł do służby 25 kwietnia 1966 w Bazie sił Powietrznych Grand Forks. W roku 1968 w BSP Vandenburg odbył się pierwszy lot Minuteman III. Do czerwca 1966 LGM-30G Minuteman III wszedł do czynnej służby w BSP Minot. Minuteman I i Minuteman II zostały deaktywowane odpowiednio w 1969 i 1994 roku. LGM-30G Minuteman III znajduje się obecnie w służbie.
LGM-30 Minuteman jest trzystopniową rakietą zasilaną paliwem stałym. Ma zasięg ponad 10,000 km i może osiągać prędkości 24,000 km/h (ok. 20 Mach). Minuteman może przenosić trzy głowice, jednak na skutek Porozumienia Szczytu Waszyngtońskiego (czerwiec 1992) może być uzbrojony jedynie w jedną. Pociski są odpalane z podziemnych silosów, odpowiednio wzmocnionych przed następstwami ataku.
LGM-30A i F zawierały jeden RV. LGM-30A przenosił głowicę jądrową W-59 o sile wybuchu 1 megatony. LGM-30F uzbrojony był w głowicę W-56 o mocy 1.2 Mt. LGM-30G Minuteman III korzystał z systemu niezależnie naprowadzanych RV (MIRV) zawierającego trzy głowice W-78 o sile wybuchu 335-350 kt.
