Lotnisko Legnica

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy lotniska, które pozostaje w sferze planowania lub jest w początkowej fazie budowy.
Informacje w nim zamieszczone mogą się zmienić.

Lotnisko Legnica (kod ICAO: EPLE) - nieczynne lotnisko poradzieckie powstałe dla celów militarnych, położone w południowo-wschodniej części Legnicy, aczkolwiek wpisane do Krajowego Rejestru Lotnisk Cywilnych (numer 47) jako lotnisko cywilne o kodzie referencyjnym 3 B, z drogą startową o nawierzchni sztucznej. Współrzędne geograficzne: 51° 10' 59" N, 16° 10' 46" E.

Już od lat 90. pojawiały się koncepcje przywrócenia lotniska w Legnicy jako portu pasażerskiego. Lotnisko to z pewnymi problemami technicznymi nadaje się do wprowadzenia ruchu pasażerskiego. Jak informuje spółka SAG, zarządca lotniska, posiada ono zniszczoną betonową drogę startową (długość: 1600 m, szerokość: 40 m, nośność: PCN 38/R/B/W/U) oraz utwardzone drogi kołowania i tereny trawiaste.

W dokumentach strategicznych województwa dolnośląskiego ujęta jest potrzeba funkcjonowania lotniska w Legnicy.

Zarząd Miasta Legnicy przyjął model funkcjonowania lotniska zatwierdzając w 2001 "Koncepcję zagospodarowania lotniska w Legnicy", która jednak nie proponowała wprowadzenia stałych połączeń pasażerskich. W przyjętym 28 stycznia 2002 przez Radę Miejską Legnicy "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Legnicy" jako jeden z elementów pozytywnie oddziałujących na rozwój miasta wskazano lotnisko, lecz nie podano bliższych propozycji wykorzystania tego rodzaju infrastruktury.

Jak podaje prasa lokalna, niedawno radni miejscy zdecydowali, że poradzieckie lotnisko w Legnicy nie zostanie zlikwidowane, jednakże nie proponuje się ostatnio jego reaktywacji.