Lubczyk ogrodowy
Z Wikipedii
| Lubczyk ogrodowy | |
 Levisticum oficinale |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | różowe |
| Rząd | selerowce |
| Rodzina | selerowate |
| Rodzaj | lubczyk |
| Nazwa systematyczna | |
| Levisticum officinale Koch. | |
Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale Koch.) - bylina należąca do rodziny selerowatych o bardzo charakterystycznym zapachu określanym jako "maggi".
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina trwała, o wysokości 0,5 - 1,5 metra, słabo i tylko w górnej części rozgałęziona
- Łodyga
- naga, prosta, delikatnie rowkowana, wewnątrz pusta
- Liście
- połyskujące, duże, ciemnozielone, podwójnie lub pojedynczo pierzaste, o listkach jajowatych lub wydłużonych, często ostro wcinanych
- Kwiaty
- pięciokrotne, bladożółte, drobne, zebrane w wieloszypułkowe baldachy szczytowe. Kwitnie w lipcu i sierpniu
- Owoc
- podwójnia rozłupnia, spłaszczona i wyraźnie żeberkowata
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna: w Polsce często uprawiany w ogrodach lub na większą skalę w celach przemysłowych
- Roślina lecznicza
- surowiec zielarski: korzeń (Radix Levistici) zawiera przede wszystkim olejek lotny (terpineol, estry, kwas octowy, kwas walerianowy), skrobię w dużych ilościach, cukry, żywice, kumarynę, kwasy organiczne, związki ftalidowe (pochodne kwasu ftalowego – butyloftalidy), kumaryny i furanokumaryny (m.in. bergapten i psolaren), kwasy polifenolowe (m.in. kwas kawowy i chlorogenowy), fitosterole.
Odwar korzenia lubczyka wykorzystywany jest w przypadku nieżytów dróg moczowych i niewydolności nerek. Przetwory z lubczyka łagodzą też bóle menstruacyjne i działają moczopędnie.
-
- Działanie : moczopędne, wiatropędne i wykrztuśne. Polecany w chorobach dróg moczowych oraz schorzeniach przebiegających ze zmniejszeniem wydalania moczu. W medycynie ludowej stosowany w nieżytach górnych dróg oddechowych jako środek wykrztuśny, jako lek pobudzający krwawienie miesiączkowe, a także zwiększający pobudliwość seksualną.
- Zbiór i suszenie : surowiec zbiera się jesienią w drugim i trzecim roku wegetacji. Po oczyszczeniu kroi się podłużnie i suszy w temperaturze do 35 stopni
- Sztuka kulinarna : Niegdyś był używany jako aromatyczna przyprawa u ludów południowo - europejskich i hodowany w ogrodach starożytnej Grecji i Rzymie. Aktualnie wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych, oraz przyprawy maggi.
