Marian Langiewicz
Z Wikipedii
| Marian Langiewicz | |
|---|---|
| ' | |
 |
|
| Życie |  Generał |
| Urodził się | 5 sierpnia 1827 Krotoszyn |
| Zmarł | 12 maja 1887 Konstantynopol w Turcji |
| Kariera | |
| W służbie od | |
| Pełniona funkcja | od 9.01.1863 r. pułkownik woj. sandomierskiego, od 22.01.1863 r. dowódca Kampanii Langiewicza, 11.03.1863-18.03.1863 dyktator powstania styczniowego |
| Główne wojny i bitwy | Powstanie styczniowe, Wyprawa Garibaldiego na Sycylię |
| Odznaczenia | |
gen. Marian Langiewicz (ur. 5 sierpnia 1827 w Krotoszynie – zm. 12 maja 1887 w Konstantynopolu)[1] – dyktator powstania styczniowego.
Uczył się w Gimnazjum w Trzemesznie. W 1860 brał udział w wyprawie Garibaldiego na Sycylię, gdzie odznaczył się męstwem i nieustępliwością. Był wykładowcą szkoły wojskowej w Cuneo, gdzie stał się zajadłym przeciwnikiem Ludwika Mierosławskiego. Był związany z politycznym ugrupowaniem Białych.
Przed wybuchem powstania z ramienia Komitetu Centralnego Narodowego sprowadzał do Polski karabiny z Niemiec i Belgii. 9 stycznia 1863 mianowany pułkownikem województwa sandomierskiego. Miał przeprowadzić koncentrację sił powstańczych w Górach Świętokrzyskich i na ich czele uderzyć na Warszawę. 22 stycznia jego zgrupowanie przypuściło trzy zwycięskie ataki na siły rosyjskie w Jedlni, Bodzentynie i w Szydłowcu, rozpoczynając zwaną przez historyków Kampanię Langiewicza. W obozie w klasztorze w Wąchocku zgromadził 1400 ludzi, formując z nich odziały jazdy, piechoty i służb. Założył tam kancelarię sztabową, ambulans, drukarnię i fabryczkę broni. Rosjanie rozpoczęli za nim pościg, uderzając w kilku miejscach jednocześnie. 11 lutego pobił Rosjan w bitwie pod Słupią, zdobywając 1000 karabinów i 8 dział. Jego siły stale rosły. W Małogoszczu Langiewicz połączył swoje siły z odziałem idącym z Mazowsza. Miał teraz ponad 2500 żołnierzy. Tu też wydał 24 lutego 1863 bitwę przeważającym liczebnie Rosjanom. Dzięki sprawnemu dowodzeniu wyrwał się z okrążenia prawie bez poważniejszych strat, tracąc 300 zabitych i 2 armaty. 11 marca 1863 roku ogłosił się dyktatorem powstania. Tydzień później po bitwach pod Chrobrzem i Grochowiskami, przeszedł do Galicji.
Aresztowany przez Austriaków, przez dwa lata był więziony w twierdzy Josephstadt, a następnie przebywał na emigracji w Anglii i Szwajcarii. Później przebywał i służył w armii tureckiej.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Przypisy
- ↑ Informacje dotyczace daty urodzenia i śmierci zostały zweryfikowane w Muzeum Regionalnym w Krotoszynie, gdzie przechowywany jest odpis aktu chrztu Mariana Langiewicza
