Mariner 1
Z Wikipedii
Mariner 1 (R-1) (pl. Żeglarz 1) – pierwsza sonda kosmiczna programu Mariner amerykańskiej agencji kosmicznej NASA.
Planowanym celem lotu była planeta Wenus. Rakieta nośna z sondą na pokładzie została zniszczona wkrótce po starcie, który odbył 22 lipca 1962, o godzinie 09:21:23 GMT, z Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego. W katalogu COSPAR oznaczony jako 1962-F07.
[edytuj] Katastrofa z powodu kreski
Tragiczny koniec misji został spowodowany dwoma niezależnymi przyczynami: awarią anteny i błędem oprogramowania przygotowanego na wypadek tejże awarii.
Zaraz po starcie okazało się, że antena rakiety Atlas Agena B odbierająca komendy kierujące z Ziemi działa znacznie poniżej wymaganych parametrów. Spowodowało to, że w pewnym momencie rakieta przestała odbierać komendy sterujące. Konstruktorzy przewidzieli taki scenariusz wydarzeń. W takim wypadku, komputer pokładowy miał ignorować zaszumiony lub nieprawidłowy sygnał z anteny i wykonać program lotu zachowany w pamięci. Misja prawdopodobnie zakończyłaby się sukcesem, gdyby nie trywialny błąd w tymże programie. Program kierujący rakietą zawierał błąd, który został popełniony na etapie odręcznego przepisywania jednego z równań. Przepisujący przegapił kreskę w równaniu na wartość zaokrąglonej pochodnej w czasie n-tego promienia, 
. Bez kreski oznaczającej funkcję wygładzenia, program traktował każdą minimalną zmianę wartości prędkości jako bardzo poważną, i wykonał serię gwałtownych manewrów doprowadzających rakietę do zejścia z kursu. W 293. sekundzie lotu, widząc nienormalne zachowanie się rakiety, oficer bezpieczeństwa kosmodromu wydał rakiecie sygnał samozniszczenia.
Planowaną misję wykonała potem sonda Mariner 2.
Mariner 1 • Mariner 2 • Mariner 3 • Mariner 4 • Mariner 5 • Mariner 6 i 7 • Mariner 8 • Mariner 9 • Mariner 10
