Matka zastępcza
Z Wikipedii
Matka zastępcza (surogatka) – kobieta, która przyjmuje do swojej macicy zapłodnioną in vitro komórkę jajową innej kobiety, która sama nie może zajść w ciążę bądź nie mogłaby donosić swojej ciąży. Rola matki zastępczej sprowadza się do donoszenia ciąży, urodzenia dziecka i oddania go biologicznym rodzicom.
[edytuj] Aspekty prawne
Pochodzenie dziecka od matki zastępczej według prawa polskiego przypisywane jest niejako automatycznie tylko matce zastępczej (jako rodzicielce). Przekazanie praw rodzicielskich do dziecka (w tym zwłaszcza władzy rodzicielskiej) może się odbyć na zasadzie przysposobienia (zwłaszcza adoptio in plena). W przypadku, gdy surogatka przyjmuje zapłodnioną komórkę jajową płodnej matki, która nie byłaby zdolna do poczęcia albo do donoszenia dziecka[1][2] — do prawnej zmiany pochodzenia dziecka dopuszczalna jest konstrukcja zaprzeczenia macierzyństwa. W pozostałych przypadkach, kiedy matką genetyczną (dawczynią komórki jajowej) jest sama matka zastępcza, a plemnik pochodzi od partnera niepłodnej kobiety, którzy chcą wychować dziecko, możliwe jest tylko jego przysposobienie.
Przekazanie dziecka odbywa się na podstawie wcześniejszej umowy między rodzicami przyjmującymi dziecko[3] a matką zastępczą, w której matka zastępcza zobowiązuje się do przyjęcia zarodka i poczynienia wszelkich starań w celu urodzenia zdrowego dziecka, a przyszli rodzice zobowiązują się do wychowania dziecka jak własnego oraz zazwyczaj do wsparcia rzeczowego i finansowego surogatki w trakcie ciąży (i określony czas po rozwiązaniu).
Kontrowersyjna jest kwestia, czy sąd mógłby przymusić matkę zastępczą do oddania dziecka, gdyby po porodzie odmówiła jego oddania, nawet jeżeli nie jest jego matką genetyczną, a więc możliwe byłoby przeprowadzenie zaprzeczenia macierzyństwa.
Jeżeli oboje rodzice przyjmujący dziecko nie są jego rodzicami genetycznymi (tj. gdy para nie chce dziecka i zobowiązuje się oddać je innej parze, która tego dziecka chce), to w świetle prawa może dojść do przysposobienia, ale w niektórych przypadkach (odpłatność) czyn taki może podlegać karze za handel dziećmi (art. 253 § 1 lub § 2 KK).
[edytuj] Przypisy
- ↑ 3 czerwca 2004 r. agencja informacyjna Globo On Line podała, że 53-letnia Brazylijka urodziła własną wnuczkę dzięki temu, że do jej macicy wprowadzono embrion pochodzący od jej synowej. Kobieta zgodziła się na donoszenie dziecka swojego syna i synowej, którzy mieli problemy z wydaniem na świat potomstwa. (...). Tekst dostępny pod adresami: [1], [2].
- ↑ 15 października 2006 r. ordynator szpitala w Shimosuwie w japońskiej prefekturze Nagano poinformował na konferencji prasowej, że w klinice położniczej ponad 50-letnia kobieta urodziła własną wnuczkę. [3]
- ↑ Uwaga: niewskazane jest w tym miejscu określenie zamawiający dziecko, jako że mimo specyficznych okoliczności nadal jest ono człowiekiem, a nie towarem.
[edytuj] Zobacz też
To jest tylko zalążek artykułu związanego z prawem i socjologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
