MG FF
Z Wikipedii
MG FF to działko lotnicze kalibru 20 mm zasilane z magazynka bębnowego, opracowane w 1936 przez szwajcarską firmę Oerlikon i produkowane licencyjnie w Niemczech. Działko to zostało zaprojektowane do użycia w samolotach Luftwaffe podczas II wojny światowej. Montowane było jako działko stałe lub w ruchomych stanowiskach strzeleckich.
Działko to posiadało szereg poważnych wad takich jak mała szybkostrzelność, niska prędkość wylotowa i zasilanie z magazynka bębnowego. Zabudowa działka w skrzydłach myśliwców Me 109 i Fw 190 była dość trudna, gdyż magazynek bębnowy potrzebuje dużo miejsca , co pociągnęło za sobą ograniczenie jego pojemności do około 60 naboi.
Nowy 90 nabojowy bęben amunicyjny został opracowany później dla samolotu Fw 190A-5 i dopasowany do wcześniej używanych działek także w innych samolotach. Prowadzono również eksperymenty z zasilaniem działka z taśm amunicyjnych.
Działko MG FF zostało dostosowane do strzelania nową amunicją (Minengeschoß) z pociskami o cieńszych ściankach, ale z większym ładunkiem wybuchowym. Nowe pociski były lżejsze, a więc siła odrzutu również była mniejsza. Działko zmodyfikowane latem 1940 do strzelania tymi pociskami oznaczono symbolem MG FF/M.
Oba modele MG FF i MG FF/M znalazły szerokie zastosowanie w myśliwcach Me 109 wersji E i F, Fw 190A-2 do A-5, w bombowcach Do 217, He 111, oraz innych typach samolotów. Często zastępowano je 20 mm działkami MG 151.
Działko MG FF było głównym elementem systemu Schräge Musik zamontowanego na nocnych myśliwcach Me 110 ze względu na ich kompaktową konstrukcję pasującą do tylnej kabiny tego samolotu.
Dane techniczne
- Waga: 26.3 kg
- Długość: 1.37 m
- Prędkość wylotowa: 575 do 700 m/s w zależności od amunicji
- Szybkostrzelność: 520 do 540 strzałów na minutę w zależności od amunicji
- Rodzaje amunicji: przeciwpancerna, burząca
- burząca typu Minengeschoß (tylko MG FF/M)
