Mikołaj z Kuzy
Z Wikipedii
Mikołaj z Kuzy Mikołaj Kuzańczyk(łac. Nicolaus Cusanus, właśc. Nicolaus Krebs , ur. ok. 1400, zm. 11 sierpnia 1464) był filozofem, teologiem, matematykiem, dyplomatą i kardynałem.
[edytuj] Życie
W latach 1416-1417 studiował filozofię w Heidelbergu, gdzie zapoznał się z nominalistyczną filozofią Wilhelma Ockhama. Po studiach w Padwie w latach 1417-1423 uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego. Jego zainteresowania obejmowały także astronomię, medycynę i matematykę. Wtedy również zetknął się z awerroizmem i humanizmem. W latach 1425-1426 studiował w Köln filozofię i teologię. Pod wpływem swego nauczyciela Heimerica de Campo zaczął zajmować się Pseudo-Dionizym Areopagitą, Rajmundem Lullem i Eckhartem, poświęcił się także poznaniu myśli św. Augustyna, Alberta Wielkiego i Tomasza z Akwinu.
W latach 1431-1437 brał aktywny udział w soborze w Bazylei. W 1433 roku napisał dzieło De concordantia catholica, które stało się dokumentem soborowych koncyliarystów. Później odchodził stopniowo od koncyliaryzmu zbliżając się do stronnictwa papieskiego. W 1438 roku papież Eugeniusz IV wysłał Mikołaja z Kuzy w charakterze legata do Konstantynopola, aby zaprosił patriarchów Kościoła Wschodniego i cesarza Jana VIII Paleologa na sobór we Florencji powołany w celu przygotowania unii Kościołów.
Między rokiem 1436 a 1440 przyjął święcenia kapłańskie, a w 1448 r. papież Mikołaj V wyniósł go do godności kardynała i przydzielił biskupstwo w Brixen w Tyrolu. W Brixen przystąpił do reformy duchowieństwa, co nie przysporzyło mu zwolenników i doprowadziło do konfliktu z księciem Zygmuntem Tyrolskim. W rezultacie osiadł w Rzymie poświęcając się pracy, żyjąc w ubóstwie w otoczeniu kilku przyjaciół.
[edytuj] Poglądy
Mikołaj z Kuzy był myślicielem stojącym na przełomie średniowiecza i czasów nowożytnych, filozofem i teologiem, który czerpał z tradycji platońskiej, mistycznej, scholastycznej i humanistycznej. Był też wytrawnym dyplomatą i głosicielem potrzeby reformy duchowej Kościoła. Wśród filozofów, którzy wywarli największy wpływ na jego poglądy wymienia się Plotyna, Proklosa, Pseudo-Dionizego Aeropagitę, Jana Szkota Eriugenę i Eckharta.
U podstaw jego filozofii leży przekonanie o radykalnej transcendencji ontycznej i poznawczej Boga. Cały zaś wysiłek jego filozofii polega na uzyskaniu możliwości poznania Boga, do czego służy mu teoria "uczonej niewiedzy" (docta ignorantia). Najgłębszą prawdą, którą otrzymujemy na podstawie "uczonej niewiedzy" jest twierdzenie, iż Bóg jest "zbieżnością przeciwieństw" (coincidentia oppositorum), jest to zarazem największym metafizycznie odkryciem Mikołaja z Kuzy.
[edytuj] Matematyk
Jako matematyk podał przybliżone sposoby kwadratury koła oraz rektyfikacji łuku. Zajmował się także reformą kalendarza oraz geometrią.
