Monty Python na żywo w Hollywood Bowl

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Monty Python na żywo w Hollywood Bowl
Oryginalny tytuł	Monty Python Live at the Hollywood Bowl
Gatunek filmu	komedia / występ na żywo
Kraj	USA
Data premiery	występ na żywo 1980 wydanie VHS 1982
Czas trwania	77 minut
Reżyseria	scena: Terry Hughes fragmenty filmowe: Ian MacNaughton
Scenariusz	John Cleese Graham Chapman Terry Gilliam Eric Idle Terry Jones Michael Palin Tim Brooke-Taylor Marty Feldman
Główne role	John Cleese Graham Chapman Terry Gilliam Eric Idle Terry Jones Michael Palin Carol Cleveland Neil Innes
Produkcja	Terry Hughes
Język	angielski
Strona IMDb

Monty Python na żywo w Hollywood Bowl (Monty Python Live at the Hollywood Bowl) - film wydany w roku 1982, będący zapisem występów na żywo grupy Monty Pythona w Hollywoodzkiej Misie Koncertowej (Hollywood Bowl) z roku 1980. Grupa prezentuje przed żywo reagującą publicznością swoje najlepsze skecze i piosenki, jednak przearanżowane i doprawione szczyptą niepowtarzalności, jaką dawał występ na scenie. Ponadto pojawiły się piosenki oraz skecze wcześniej nigdy nie prezentowane oraz skecze pochodzące z okresu przed zawiązaniem grupy.

Oprócz skeczy wykonywanych na scenie, wyświetlane były na dużym ekranie zawieszonym nad sceną filmowe wstawki zawierające przeważnie materiały z dwóch niemieckich epizodów Monty Python's Fliegender Zirkus oraz animacje Terry'ego Gilliama.

Film został wydany na VHS (polskie wydanie VHS nosi tytuł "Monty Python w Hollywood"), a także jako część pakietu DVD pod tytułem Monty Python Live.

Występują: szóstka Pythonów (Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones i Michael Palin) oraz gościnnie Carol Cleveland w licznych rolach wspomagających i Neil Innes wykonujący piosenki.

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Podczas występu wykonane zostały następujące skecze i piosenki:

"Siądź mi na twarz" (Sit on my Face) - sprośna parodia piosenki Gracie Fields "Sing as We Go" wykonana przez Cleese'a, Chapmana, Gilliama i Jonesa.
"Colin 'Bomba' Harris" - Wrestling - Chapman walczy na ringu sam ze sobą. Skecz napisany pierwotnie do programu Monty Python's Fliegender Zirkus
"Nie lekceważ nigdy Araba" - Jones wykonuje pozornie antyrasistowską piosenkę, lecz kiedy zaczyna wymieniać obraźliwe epitety - wybucha.
"Ostatnia Wieczerza" - Michał Anioł (Idle) broni swojego malarskiego dzieła Ostatnia Wieczerza przed uwagami Papieża (Cleese).
"Głupawa Olimpiada" - wstawka filmowa – absurdalne zawody lekkoatletyczne.
"Filozoficzna pieśń Bruce'ów" - Bruce'owie z Wydziału Filozofii Uniwersytetu Woolloomooloo rzucają publiczności puszki piwa Foster i wykonują "Pieśń filozofów" o pijackiej naturze wielkich historycznych myślicieli.
"Ministerstwo głupich kroków" - Palin stara się o rządowe dotacje, by rozwinąć swój głupi chód.
"Sędziowie - cioty" - brytyjscy sędziowie (Palin i Idle) po wyjściu z sali rozpraw.
"Światowe Forum" - Komunistyczny quiz z udziałem wielkich dwudziestowiecznych przywódców politycznych.
"Miejski astronauta" – Neil Innes wykonuje numer zespołu Bonzo Dog Doo-Dah Band, podczas gdy Carol Cleveland stepuje.
"Czekoladki Whizzo" - Wytwórca słodyczy (Jones) tłumaczy się policji z wypuszczenia na rynek obrzydliwych rodzajów czekoladek takich jak "Chrupiąca Żabka".
"Albatros" - Cleese, przebrany za sprzedawczynię lodów, próbuje sprzedać "cholernego ptaka morskiego" człowiekowi z publiczności (Jones).
"No nie?" (Nudge Nudge) - Idle dokucza Jonesowi wprawiającymi w zakłopotanie insynuacjami.
"Międzynarodowa Filozofia" - wstawka filmowa - mecz piłkarski pomiędzy reprezentacjami niemieckich i greckich filozofów.
"Czterech facetów z Yorkshire" - Bogacze z Yorkshire próbują przelicytować się nawzajem, który z nich miał gorzej, zanim stał się bogaty. Skecz napisany pierwotnie do programu At Last the 1948 Show.
"Kłótnia" - Palin płaci Cleese'owi za możliwość kłócenia się z nim w jego gabinecie. Skecz zostaje przerwany przez wykonanie przez Gilliama piosenki "Dwie nogi mam".
"Jak słodko być idiotą" – Neil Innes śpiewa odę do obłędu.
"Agencja Podróży" - Palin próbuje zaoferować wycieczkę Idle'owi, który nie potrafi opanować swojej gadaniny do tego stopnia, że na chwilę przerywa kolejny skecz.
"Wykład o komizmie" - Chapman omawia podstawowe techniki komizmu slapstickowego, podczas gdy Palin, Gilliam i Jones demonstrują publiczności omawiane techniki. Skecz napisany pierwotnie do programu We Have Ways of Making You Laugh (Mamy sposoby, aby was rozśmieszyć).
"Czerwony Kapturek" - wstawka filmowa - Cleese jako Czerwony Kapturek w nowej wersji klasycznej bajki.
"Biskup na schodach" (lub "Policja Kościelna") - Sprawa martwego biskupa zakłóca rodzinny posiłek.
"Piosenka drwala" - Idle wykonuje piosenkę o drwalu, który lubi zakładać damskie odzienie.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Monty Python
Pythoni:	Graham Chapman \| John Cleese \| Terry Gilliam \| Terry Jones \| Eric Idle \| Michael Palin
Bliscy współpracownicy:	Douglas Adams \| Connie Booth \| Carol Cleveland \| Neil Innes
Seriale TV:	Latający cyrk Monty Pythona \| Monty Python's Fliegender Zirkus \| Monty Python's Personal Best
Filmy:	A teraz coś z zupełnie innej beczki \| Monty Python i Święty Graal \| Żywot Briana \| Monty Python na żywo w Hollywood Bowl \| Sens życia według Monty Pythona \| Skeczu z papugą nie będzie