Morten Olsen
Z Wikipedii
Morten Per Olsen (ur. 14 sierpnia 1949 roku w Vordingborg), duński piłkarz, występujący na pozycji obrońcy, i trener piłkarski. W latach 80. był jednym z najlepszych duńskich defensorów. Kiedy miał dwadzieścia trzy lata wyjechał do Belgii, gdzie spędził kolejne czternaście lat, najdłużej jako gracz RSC Anderlecht, z którym zdobył trzy tytuły mistrza kraju oraz - w 1983 roku - Puchar UEFA. Piłkarską karierę kończył w niemieckim 1. FC Köln. Z reprezentacją Danii, w której barwach wystąpił 102 razy, grał dwukrotnie na mistrzostwach Europy oraz na Mundialu 1986, na którym podopieczni Seppa Piontka doszli do drugiej rundy. Pracę szkoleniową rozpoczął w Brøndby IF, który dwukrotnie doprowadził do tytułu mistrza Danii i raz do półfinału Pucharu UEFA. Odnosił sukcesy także w 1. FC Köln (uratował ten klub przed spadkiem z ligi) oraz Ajaksie Amsterdam (mistrzostwo i Puchar Holandii). Od 2000 roku jest selekcjonerem reprezentacją Danii.
Spis treści |
[edytuj] Kariera piłkarska
Jest wychowankiem lokalnego Vordingborg BK. W wieku dwudziestu trzech lat wyjechał do Belgii, gdzie przez trzy sezony występował w Cercle Brugge, a przez cztery kolejne w RWD Molenbeek. W 1980 roku upomniał się o niego najlepszy klub w kraju RSC Anderlecht, z którym następnie trzykrotnie triumfował w rozgrywkach o mistrzostwo Belgii oraz – w 1983 roku – w Pucharze UEFA.
Po udanym dla reprezentacji Danii Mundialu 1986 37-letni Olsen przeniósł się do niemieckiego 1.FC Köln, gdzie trzy lata później zakończył piłkarską karierę.
- 1970-72 –
B 1901 - 1972-76 –
Cercle Brugge - 1976-80 – Racing White Molenbeek
- 1980-86 – RSC Anderlecht
- 1986-89 –
1. FC Köln
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Belgii 1981, 1985 i 1986 oraz Puchar UEFA 1983 z Anderlechtem
- Piłkarz roku 1983 i 1986 w Danii
W reprezentacji Danii od 1970 do 1989 roku rozegrał 102 mecze i strzelił 4 gole – start w Euro 1984 (III/IV miejsce), Euro 1988 (runda grupowa) oraz Mundialu 1986 (1/8 finału).
[edytuj] Kariera szkoleniowa
W 1989 roku rozpoczął pracę szkoleniową w Brøndby IF, z którym jeszcze w tym samym sezonie zdobył mistrzostwo Danii. Wynik ten powtórzył rok później.
Po zwolnieniu z Bröndby, w połowie 1993 roku został trenerem swojego dawnego klubu 1.FC Köln. W sezonie 1993-1994 uratował Kolończyków od spadku z Bundesligi.
Przez półtora roku, od 1997 do 1998 roku pracował w Ajaksie Amsterdam. Jedną z jego pierwszych decyzji było sprowadzenie do klubu Michaela Laudrupa. Wspólnie z drużyną ze stolicy Holandii triumfowali w rozgrywkach o mistrzostwo i Puchar tego kraju.
W 2000 roku przejął od Szweda Bo Johanssona stery reprezentacji Danii, którą wprowadził do Mundialu 2002 oraz Euro 2004. Z obu turniejów Duńczycy odpadli w drugiej rundzie po porażkach 0:3. Selekcjoner znacznie poprawił grę ofensywną drużyny, która ze względu na zgranie oraz nieco autorytatywny sposób jej prowadzenia nazywana jest Gangiem Olsena. Mimo niespodziewanej porażki w kwalifikacjach do Mundialu 2006 trener cieszy się niesłabnącym zaufaniem działaczy i kibiców, i poprowadzi reprezentację w eliminacjach do kolejnych mistrzostw Europy.
- 1989-92 – Brøndby IF
- 1993-95 – 1. FC Köln
- 1997-98 –
Ajax Amsterdam - od 2000 – reprezentacja Danii
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- mistrzostwo Danii 1990 i 1991 oraz półfinał Pucharu UEFA 1991 z Brøndby
- mistrzostwo Holandii 1998 oraz Puchar Holandii 1998 z Ajaksem
- 1/8 finału Mundialu 2002 oraz ćwierćfinał Euro 2004 z reprezentacją Danii
[edytuj] Ciekawostki
- Był pierwszym duńskim piłkarzem, który przekroczył liczbę 100 meczów w drużynie narodowej.
- Ze wszystkich klubów, w których pracował jako szkoleniowiec był wyrzucany po kłótniach z prezesem lub zawodnikami.
| poprzednik: Bo Johansson |
Selekcjoner od lipca 2000 |
następca: urzęduje |
