Panendoskopia
Z Wikipedii
Panendoskopia, często w uproszczeniu nazywana gastroskopią to metoda diagnostyczna górnego odcinka przewodu pokarmowego polegająca na wprowadzeniu do niego giętkiego przewodu (endoskopu) zaopatrzonego w źródło światła i układ przekazujący obraz z wnętrza ciała.
Po raz pierwszy wziernikowanie żołądka za pomocą sztywnej metalowej rury zostało wykonane w 1868 przez Kussmaul'a u połykacza mieczy.
W badaniu tym stosuje się znieczulenie miejscowe gardła, przez które wprowadza się endoskop. Dzięki temu zazwyczaj nie jest to badanie bolesne, ale u wielu pacjentów może powodować nieprzyjemnie odczucia (odruch wymiotny, wrażenie "duszenia się"). Po badaniu może również występować ból gardła.
Metoda ta umożliwia łączne oglądanie w czasie jednego badania kilku części przewodu pokarmowego:
- przełyku (ezofagoskopia)
- żołądka (gastroskopia)
- dwunastnicy (duodenoskopia)
Badanie całego górnego odcinka przewodu pokarmowego (od przełyku do dwunastnicy) w sensie stricte medycznym powinno być nazywane ezofagogastroduodenoskopią.
W czasie badania niekiedy pobierany jest materiał do badań cytologicznych i histopatologicznych, a także wykonywane są drobne zabiegi, takie jak polipektomia (usunięcie polipów błony śluzowej), zatamowanie drobnych krwawień czy usunięcie niewielkich ciał obcych.
Niektóre ze schorzeń, których wykrywanie stało się możliwe dzięki zastosowaniu panendoskopii:
- przełyk Barretta
- rak przełyku
- żylaki przełyku
- zapalenie błony śluzowej przełyku
- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
- rak żołądka, właściwie wykonywane badania przesiewowe potrafią wykryć tą chorobę we wczesnym stadium rozwoju
- zapalenie błony śluzowej żołądka także wywoływane przez Helicobacter pylori
Pandenoskopia należy do grupy badań endoskopowych czyli badań wnętrza ciała.
Zobacz też: kolonoskopia, endoskopia.
