Piana (chemia)
Z Wikipedii
Piana – układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest ciecz, a cząstki koloidalne są w postaci gazu lub na odwrót. Powstawaniu piany sprzyja obecność substancji powierzchniowo czynnych, które zmniejszają w cieczy jej napięcie powierzchniowe a zwiększają lepkość.
Zastosowanie pian: jako środki czyszczące, jako środki gaśnicze oraz w procesach flotacyjnych. Piana jest również wykorzystywana w trakcie produkcji pianobetonu, gumy porowatej, szkła porowatego, porowatych tworzyw sztucznych itp. - jednak nie pozostaje w gotowym wyrobie, jest jedynie nośnikiem pęcherzyków gazu.
Istnieją również układy koloidalne w postaci pian stałych, które nazywa się często aerożelami, gdzie ośrodkiem rozpraszającym gaz jest ciało stałe. Przykładem piany stałej jest pumeks.
