Pietyzm
Z Wikipedii
Pietyzm (niem. Pietismus) to nurt religijny w luteranizmie z XVII i XVIII wieku kładący nacisk na rozbudzenie uczuć religijnych poprzez modlitwę, studiowanie Pisma Świętego oraz działalność charytatywną. Jednym z centrów niemieckiego pietyzmu było Halle. Pietyzm ułatwił powstanie metodystów oraz reaktywację kościoła czeskich braci pod nazwą Bracia morawscy lub (łac.) Unitas fratrum.
Pietyzm przyczynił się do rozkwitu misji protestanckich.
Jeden z ważnych ośrodków pietyzmu powstał w 1709 r. w Cieszynie, gdzie do czołowych teologów należeli Jan Muthmann (autor pierwszej polskiej książki na Śląsku Cieszyńskim), Johann Adam Steinmetz, Jan Liberda i inni. Do chwili obecnej protestantyzm na Śląsku Cieszyńskim znajduje się pod wpływem religijności pietystycznej.
W konfucjanizmie pietyzm (hsiao) odnosi się do miłości synowskiej.[1]
[edytuj] Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.4, Polskie Media Amer.Com, str. 250, ISBN 83-7425-029-1.