Pistolet Browning 125
Z Wikipedii
| Browning 125 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Belgia |
| Producent | Fabrique Nationale de Herstal |
| Rodzaj | pistolet samopowtarzalny |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1959-1980 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,65 lub 9 mm |
| Nabój | 7,65 mm Browning lub 9 mm Short |
| Magazynek | pudełkowy, 9 nab. (7,65 mm) lub 8 nab. (9 mm) |
| Wymiary | |
| Długość | 178 mm |
| Długość lufy | 113 mm |
| Masa | |
| broni | 0,72 kg |
| Inne | |
Browning 125 - belgijski pistolet samopowtarzalny. Zmodernizowana wersja pistoletu Browning M1910/22.
W 1950 roku zakłady FN wznowiły produkcję pistoletu Browning M1910/22. Pod koniec lat 50. podjęto decyzję o modernizacji tego pistoletu. Zmiany miały charakter kosmetyczny. Poza skróceniem pierścienia oporowego lufy budowa wewnętrzna pistoletu nie zmieniła się. Większe były zmiany zewnętrzne. Pistolety M1910/22 były bronią przeznaczona do samoobrony, ale postęp techniczny sprawił że z tego segmentu rynku został prawie całkowicie wyparty przez nowsze konstrukcje, a coraz ostrzejsze prawo zmniejszało liczbę osób mogących na co dzień nosić przy sobie broń. Dlatego postanowiono przekształcić M1910/22 w broń przeznaczoną do obrony domu i amatorskiego strzelania sportowego. Zmodernizowany pistolet wyposażono w wyższą muszkę i regulowany celownik. Zastosowano także wygodniejsze okładziny chwytu wykonane z drewna.
Produkcję nowego pistoletu rozpoczęto w 1959 roku. Pomimo że nowa broń była właściwie niewielką modernizacją pistoletu M1910/22 ze względów marketingowych otrzymała nowa nazwę Browning 125.
Produkcję pistoletu Browning 125 zakończono w 1980 roku.
[edytuj] Opis
Browning 125 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka swobodnego. Mechanizm spustowy bezkurkowy.
Bezpiecznik nastawny. Skrzydełko bezpiecznika po lewej stronie zamka. Dodatkowo Browning 125 posiadał automatyczny bezpiecznik chwytowy.
Browning 125 był zasilany z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 9 lub 8 naboi (zależnie od kalibru), umieszczonego w chwycie. Przycisk zwalniania magazynka znajdował się u dołu chwytu.
Lufa gwintowana.
Przyrządy celownicze mechaniczne składały się z muszki i regulowanej szczerbiny.
[edytuj] Bibliografia
- A.E. Hartink, Encyklopedia pistoletów i rewolwerów, DEBIT 2002. ISBN 83-7167-181-4
