Połączenie równoległe
Z Wikipedii
Połączenie równoległe (obwód równoległy) jest to taki rodzaj połączenia elementów elektrycznych, w którym wszystkie końce oraz wszystkie początki składowych elementów są połączone razem. Połączenie takie tworzy odpowiednią ilość gałęzi, w których mogą płynąć różne prądy, ale które zasilane są takim samym napięciem elektrycznym.
[edytuj] Połączenie równoległe oporników
Dla równoległego połączenia n oporników można wyliczyć rezystancję wypadkową (opór wypadkowy), R, który jest mniejszy od najmniejszego oporu składowego:
Dla układów równoległych stosuje się również pojęcie konduktancji (G). Z uwagi na fakt, że G = 1/R, powyższe równanie jest tożsamościowo równoznaczne z:
[edytuj] Połączenie równoległe cewek
Podobnie, dla równoległego połączenie cewek można wyznaczyć wypadkową indukcyjność:
jak również i wypadkową reaktancję indukcyjną:
Susceptancja indukcyjna (BL) definiowana jest jako: BL = 1/XL, dlatego też powyższe równanie jest tożsamościowo równoznaczne z:
[edytuj] Połączenie równoległe kondensatorów
Dla połączenia równoległego kondesatorów wypadkowa pojemność jest sumą składowych pojemności:
podobnie dla reaktancji pojemnościowej:
Susceptancja pojemościowa (BC) definiowana jest jako: BC = 1/XC, dlatego też powyższe równanie jest tożsamościowo równoznaczne z:
[edytuj] Wypadkowa impedancja układu równoległego
W układach równoległych zasilanych prądem przemiennym można wyznaczyć wypadkową impedancję układu składającego się z różnych elementów (np. jak na rysunku po prawej stronie). Pojęcie impedancji jest często zastępowane admitancją (Y), która jest odwrotnością impedancji Y = 1/Z. Dlatego też:
gdzie: G, BC i BL - wypadkowa konduktancja, susceptancja indukcyjna i susceptancja pojemnościowa układu (obliczone według wzorów podanych powyżej).