Protest song
Z Wikipedii
Protest song to rodzaj piosenki z nurtu tak zwanej muzyki zaangażowanej, której wymowa jest manifestem skierowanym przeciw jakiemuś zjawisku, szczególnie społecznemu lub politycznemu np. przeciwko wojnie lub biedzie.
Protest song jest często rodzajem muzyki tworzonej spontanicznie przez ludzi, ale w ostatnich czasach wywodzi się ze wszystkich gatunków muzycznych, łącznie z punkiem i rapem. Piosenki takie stają popularne szczególnie w czasach społecznych rozdźwięków i wśród zaniedbanych grup społecznych. Protestują one przeciwko niesprawiedliwości, dyskryminacji rasowej, wojnie, globalizacji, inflacji, nierównościom społecznym itp.
[edytuj] Historia
Pieśni o charakterze ludowym pojawiają się w całej historii. Powstawały już w czasach amerykańskiej wojny domowej (We Shall Overcome). W czasach późniejszych takie wydarzenia, jak rewolucja amerykańska, ruch abolicjonistyczny, ruch związkowy w XX wieku, czy Wielki Kryzys były źródłem tematów dla autorów protest songów i powodowały wzrost ich popularności. Swój rozkwit protest songi przeżywały podczas ery hipisowskiej (przełom lat 60. i 70. XX wieku). Większość miała charakter rockowy, a głównymi tematami były wojna wietnamska oraz destrukcyjny wpływ człowieka na środowisko siebie samego.
[edytuj] Wybrani autorzy
Forma protest songu, z akompaniamentem gitary akustycznej i harmonijki ustnej, została spopularyzowana na początku XX wieku przez Woody Guthrie i Peete'a Seegera. Tradycja ta była kontynuowana przez Phila Ochsa, Boba Dylana, Billy'ego Bragga czy Davida Rovicsa. Feministyczne protest songi tworzyły m.in. Joan Baez, Alanis Morissette (You Oughta Know), PJ Harvey, Babes In Toyland i Patti Smith, która jako dojrzała kobieta protestowała też przeciw żydowskiej agresji na Liban piosenkami Qana i Without Chains.
Polskimi przedstawicielami gatunku protest song są np. Dziwny jest ten świat Czesława Niemena, Na betonie kwiaty nie rosną Wojciecha Kordy oraz Z brzytwą na poziomki zespołu Klan.
