Przejście Północno-Wschodnie
Z Wikipedii
Przejście Północno-Wschodnie - droga morska łącząca Europę z Pacyfikiem biegnąca wzdłuż północnych brzegów Eurazji, przez Morze Barentsa, Karskie Wrota, Morze Karskie, Cieśninę Wilkickiego, Morze Łaptiewów, Morze Wschodniosyberyjskie, Cieśninę De Longa, Morze Czukockie i Cieśninę Beringa.
Prawdopodobnie pierwszym żeglarzem, który przebył tą trasę był Siemion Dieżniew który w 1648 roku badał północne wybrzeża Azji z rozkazu Piotra Wielkiego. Pierwszym, który udokumentował pokonanie Przejscia Północno-Wschodniego był pozostający w służbie rosyjskiej duńczyk Vitus Bering udowadniając że Azja i Ameryka Północna nie mają połączenia lądowego. Odkryce to potwierdził w 1778 James Cook. Pierwszym, który pokonał trasę powrotną był w latach 1878-1879 płynący na statku Vega szwedzki odkrywca Adolf Nordenskiöld. Począwszy od 1935 roku rosyjskie i radzieckie lodołamacze utrzymują trasę żeglowną przez cały rok.
