Rada Nordycka
Z Wikipedii
Rada Nordycka - organizacja subregionalna, forum konsultacyjne parlamentów i rządów państw nordyckich i ich terytoriów autonomicznych utworzony w roku 1952. W jej skład wchodzą przedstawiciele Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii, Szwecji, Grenlandii, Wysp Alandzkich i Wysp Owczych. Językami roboczymi Rady są duński, szwedzki oraz norweski, siedzibą jest Kopenhaga. Rada Nordycka jest wyjątkową organizacją, nie została bowiem utworzona na mocy umowy międzynarodowej (statutu), jak inne organizacje międzynarodowe, ale przez parlamenty krajów skandynawskich, które uchwaliły powołanie jej do życia.
Współpraca w ramach Rady dotyczy wszystkich dziedzin poza polityką zagraniczną i obronnością. Szczególnie owocna jest współpraca naukowa i kulturalna. Między państwami-sygnatariuszami Rady zniesiono ograniczenia paszportowe i utworzono wspólny rynek pracy. Efektem współpracy są między innymi Skandynawskie Linie Lotnicze SAS czy nagroda literacka Rady Nordyckiej.
[edytuj] Struktura Rady Nordyckiej (organy):
- Zgromadzenie Parlamentarne Rady Nordyckiej, składa się z przedstawicieli parlamentów krajowych oraz przedstawicieli rządów, którzy jednak nie mają prawa głosowania. Zgromadzenie zbiera się na doroczne sesje zwyczajne, ewentualnie także na doraźne sesje nadzwyczajne. Zgromadzenie uchwala niewiążące zalecenia i wytyczne adresowane do państw (ich rządów) i Nordyckiej Rady Ministrów;
- Nordycka Rada Ministrów, jest organem autonomicznym - powstałym poza strukturami samej Rady Nordyckiej, ale pozostaje z nią w ścisłym związku. Rada została utworzona na mocy Protokołu z 1 sierpnia 1971 r. dodanego do Układu z Helsinek (23 marca 1962 r.) zawartego między członkami Rady Nordyckiej. Każde z państw w Nordyckiej Radzie Ministrów reprezentowane jest przez przedstawiciela rządu. Decyzje podejmuje się jednomyślnie i są one wiążące dla państw członkowskich;
- Sekretariat do spraw Ogólnych. Obecnie sekretarzem generalnym jest Frida Nokken.
