Radzowice

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Radzowice
Województwo	dolnośląskie
Powiat	oleśnicki
Gmina	Dziadowa Kłoda
Sołtys	Łach Zdzisław
Położenie	51° 13' N 17° 41' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	62
Kod pocztowy	56-504
Tablice rejestracyjne	DOL
Strona internetowa wsi
Położenie na mapie Polski Radzowice

Radzowice (niem. do 1945 r. Reesewitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dziadowa Kłoda.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

[edytuj] Historia

Według księgi założenia biskupstwa wrocławskiego wieś istnieje wg prawa niemieckiego od 1300 r. Była to wieś leżącą na skrzyżowaniu wielu dróg. Już w XIX wieku miało miejsce wiele historycznych odkryć we wsi i w jej okolicy.

Pierwsza wzmianka o kościele w Radzowicach (Rejestr zabytków: 1645 z dn. 15.04.1966) pochodzi z 1524 r. W roku 1747 wybudowano nowy kościół ewangelicki, do którego jednak wstawiono ołtarz i ambonę ze starego kościoła. Jeden z dwóch dzwonów kościelnych nosi datę 1614. W Radzowickim kościele znajdowała się również piękna chrzcielnica, podobna jak w Pangau. Kościół w Radzowicach okazał się w okresie kontrreformacji azylem dla Ewangelików z okręgu Sycowa.

Oprócz Dziadowego Mostu do parafii Radzowice należał Syców, Nowa i Dolna Stradomia, Dziadowa Kłoda, Dalborowice i Gronowice. Ostatnim ewangelickim pastorem był Fritz Helbig. W Radzowicach działał również ewangelicki zakon sióstr oraz parafialne przedszkole. Szkoła w Radzowicach powstała w 1663 r. Ostatni budynek szkoły pochodzi z 1887 r. – zawierał 2 pomieszczenia klasowe i mieszkanie dla nauczyciela.

Przed II wojną światową Radzowice tworzyły własny okręg urzędowy. Po spisie ludności w 1939 wieś liczyła 527 mieszkańców, a całkowita powierzchnia 1097 ha. Istniało 60 gospodarstw, 2 gościńce, 1 piekarnia i sklep drobiowy. Wieś posiadała również rzemieślników: 2 stolarzy, kowala, szewca i krawcowe, siodlarza i krawca, poza tym 4 kołodziei i 3 murarzy. Ostatnim niemieckim burmistrzem był Willy Helbig.

[edytuj] Zabytki

Ołtarz główny – wczesnobarokowy o cechach ludowych z 1673 r. sygn. przez W. Smoliusa.
Ambona barokowa – z II poł. XVIII w. koszowa, wieloboczna, z baldachimem.
Prospekt organowy – barokowy ok. poł. XVIII w.
Obraz Matki Boskiej w płaszczu opiekuńczym – późnogotycki, zapewne 1545 r.
Obraz Ostatnia Wieczerza – barokowy z przeł. XVII/XVIII w.
Epitafium Christiana Heinricha von Lohr – barokowe z 1738 r.
Epitafium Hansa Alberta von Sigrodt – barokowe z 1687 r.
Nagrobek Charlotty von Duhrn – klasycystyczny z 1804 r.
Tarcza herbowa rodu von Duhrn – z 1746 r.
Dzwon spiżowy – z 1614 r. sygn. J. Getz.
Witraż – eklektyczny z 1897 r. z wizerunkiem św. Piotra
Witraż – eklektyczny z 1897 r. z wizerunkiem Jana Ewangelisty.

[edytuj] Zdjęcia

Pocztówka przedwojenna	Budynek szkoły – wybudowany w 1887 r.	Kościół pw. św. Trójcy	Ołtarz główny – wczesnobarokowy o cechach ludowych z 1673 r. sygn. przez W. Smoliusa
Ambona barokowa – z II poł. XVIII w. koszowa, wieloboczna, z baldachimem	Tarcza herbowa rodu von Duhrn – z 1746 r.	Nagrobek Charlotty von Duhrn – klasycystyczny z 1804 r. (obecnie "Pomnik zmarłym")	Prospekt organowy – 1871 r.

[edytuj] Władze

Sołtys: Łach Zdzisław

Rada sołecka: Kozak Sylwia, Wojtecka Maria, Łach Janusz, Fuchs Witold, Polewka Mieczysław

[edytuj] Szkolnictwo

Szkoła w Radzowicach powstała w 1663 r. Obecny budynek szkoły składa się z budynku pochodzącego z 1887 r. (w części budynku są mieszkania prywatne) oraz posiada dobudowaną nową część.

Po II wojnie światowej do roku 2003 istniała Szkoła Podstawowa. Od roku 2003 prowadzenie szkoły przejęło Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Radzowice. Obecnie prowadzone są klasy I-III oraz oddział zerowy (starsze dzieci dowożone są do szkoły w Dziadowej Kłodzie).