Reichsarbeitsdienst
Z Wikipedii
Reichsarbeitsdienst (RAD) (pol. Służby Pracy Rzeszy) – masowa organizacja przystosowania obywatelskiego i wojskowego młodzieży, która w trakcie II wojny światowej wykonywała funkcje pomocnicze wobec Wehrmachtu
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1933 roku po dojściu do władzy przez NSDAP, jej kierownictwo zainteresowało się działalnością Konstantina Hierla który prowadził działalność wśród młodzieży na rzecz kształtowanie postaw obywatelskich po przez naukę i pracę. Konstatntin Hierl na polecenie Adolfa Hitlera został mianowany sekretarzem d/s pracy (Staatssekretär) w Ministerstwie Pracy (Reichsarbeitsministerium). Tworzy on wtedy organizację o nazwie Reichsarbeitsdienst i zostaje jej przywódcą przyjmując tytuł Reichsarbeitsführer.
Celem organizacji miało być kształtowanie postaw młodzieży wobec państwa po przez pracę. Początkowo do organizacji wstępowali ochotnicy. W dniu 26 czerwca 1935 roku wprowadzono w III Rzeszy zarządzenie o obowiązku 6-miesięcznej pracy na rzecz państwa, a jego wykonywanie miało być w Reichsarbeitsdienst. W myśl tego zarządzenia obowiązek pracy dotyczył mężczyzn w wieku od 18 do 25 lat, a od 4 września 1939 roku dotyczył także kobiet.
Wprowadzenie obowiązku pracy spowodowało gwałtowny rozwój organizacji, której struktury w szybkim czasie powstały we wszystkich landach III Rzeszy, a organizacja przybrała charakter organizacji masowej. Zaczęto też wydawać oficjalny organ prasowy organizacji Der Arbeitsmann. Organizacja wykonywała pracę na rzecz państwa w różnych dziedzinach życia gospodarczego wyznaczanych przez Ministerstwo Pracy.
Po wybuchu II wojny światowej głównym zadaniem Reichsarbeitsdienst stało się wykonywanie prac na rzecz Wehrmachtu, wtedy też RAD zaczęto traktować jako formację pomocniczą Wehrmachtu. Wykonywała ona szereg pracy na rzecz Wehrmachtu a zwłaszcza zajmowała się budową umocnień. Dziełem tej organizacji był m.in. system umocnień Wału Atlantyckiego i Linii Zygfryda. Oddziały RAD wykorzystywane w pracach na Froncie wschodnim, gdzie niektóre oddziały wzięły udział w walkach z Armią Czerwoną.
W 1944 roku część oddziałów RAD zaczęto wykorzystywać do obsługi baterii przeciwlotniczych. W 1944 roku do RAD zaczęto wcielać coraz młodszych mężczyzn w wieku od 15 lat i używano ich do budowy okopów i umocnień. Zaczęto ich również włączać do Volkssturmu.
[edytuj] RAD na froncie:
30 marca 1945 roku z oddziałów RAD utworzono 4 dywizje piechoty, które w kwietniu i maju 1945 roku walczyły w składzie 3 Armii Pancernej i 12 Armii.
- Dywizja Piechoty Schlageter (1 Dywizja RAD)
- Dywizja Piechoty Friedrich Ludwig Jahn (2 Dywizja RAD)
- Dywizja Piechoty Theodor Körner (3 Dywizja RAD)
- Dywizja Piechoty Güstrow (4 Dywizja RAD)
Po upadku III Rzeszy organizacja Reichsarbeitsdienst przestała istnieć.
[edytuj] Struktura
Organizacja składała się z dwóch pionów: dla mężczyzn – Reichsarbeitsdienst Männer (RAD/M) i kobiet – Reichsarbeitdienst der weiblichen Jugend (RAD/wJ). Na czele organizacji stał Reichsarbeitsführer, którą to funkcję pełnił Konstatntin Hierl przez cały okres jej istnienia w latach 1933 – 1945. Na szczeblu landów istniały dowództwo RAD o nazwie Arbeitsgau. W skład Arbeitsgau wchodziło od 6 do 8 oddziałów Arbeitsgruppen (pol. grupa robocza – batalion), liczące od 1200 – 1800 ludzi (każdy). Arbeitsgruppen dzieliły się kompania, których było 6.
[edytuj] Umundurowanie i stopnie
Członkowie RAD nosili mundury w kolorze brązowym. Na rękawach i czapkach mieli symbole RAD: łopatę i kłosy zboża ze swastyką.
Objaśnienie:
| Mężczyźni | Kobiety |
|---|---|
|
|
