Reprezentacja Chin w piłce nożnej

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Reprezentacja Chin w piłce nożnej

Skrót FIFA

CHN

Przydomek

Związek piłkarski

中國足球協會

Rok założenia

1924

Prezes

Xie Yalong

Trener

Zhu Guanghu od 2005

Najwięcej meczów

Fan Zhiyi (109)

Najwięcej bramek

Hao Haidong (37)

Pierwszy mecz

Filipiny -

Chiny 0-1
(Filipiny; 01.02.1913)

Finlandia - Chiny 4-0
(Helsinki, Finlandia; 04.08.1952)

Najwyższe zwycięstwo

Chiny -

Guam 19-0
(Ho Chi Minh, Wietnam; 26.01.2000)

Najwyższa porażka

Stany Zjednoczone -

Chiny 5-0
(Palo Alto, USA; 04.04.1992)

Reprezentacja Chin w piłce nożnej należała do FIFA od 1931 roku. W 1958, a więc dziewięć lat po proklamowaniu przez Mao Zedonga Chińskiej Republiki Ludowej, wystąpiła z tej organizacji. Przez ponad dwadzieścia lat Chiny były piłkarską białą plamą, nie grały w eliminacjach ani do mistrzostw świata ani do mistrzostw Azji.

W 1979 roku, trzy lata po śmierci Mao i chińskim otwarciu na świat, drużyna narodowa znów została przyjęta do FIFA. Od tej pory regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar kontynentu. Dwukrotnie – w 1984 i 2004 roku – dotarła do finału. Najpierw uległa Arabii Saudyjskiej, a dwadzieścia lat później dała się ograć Japonii. W finałach mistrzostw świata wystąpiła tylko raz. W 2002 roku zespół prowadzony przez Serba Borę Milutinovicia odpadł już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie mecze (0:2 z Kostaryką, 0:4 z Brazylią, 0:3 z Turcją) .

W Chinach piłka nożna cieszy się umiarkowanym zainteresowaniem. Jeśli już, to oczy kibiców zwrócone są w stronę żeńskiej reprezentacji, która należy do ścisłej światowej czołówki. W 1996 roku Chinki zdobyły srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich, a trzy lata później grały w finale mistrzostw świata.

Od początku XXI wieku coraz więcej chińskich piłkarzy występuje w klubach europejskich. Kilku z nich można spotkać w drugich ligach Niemiec i Włoch, a także w Premiership. Kilka lat temu w barwach Crystal Palace grał były kapitan reprezentacji, rekordzista pod względem liczby gier w kadrze Fan Zhiyi. Pomocnik Li Tie jest zawodnikiem Evertonu, a 21-letni Dong Fangzhuo terminuje w Manchesterze United. Największą gwiazdą reprezentacji jest stoper Sun Jihai, od 2001 roku filar obrony Manchesteru City.

Po Mundialu 2002 z funkcji selekcjonera zrezygnował Milutinović. Jego następca, Holender Arie Haan, mimo dobrego wyniku w Pucharze Azji 2004, przegrał eliminacje do kolejnych mistrzostw świata i został zdymisjonowany. Od początku 2005 roku trenerem kadry jest 57-letni Zhu Guanghu.

Spis treści

1 Udział w mistrzostwach świata
2 Udział w Pucharze Azji
3 Znani piłkarze
4 Trenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku
5 Mecze z Polską
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

1930– 1954 – Nie brała udziału
1958 – Nie zakwalifikowała się
1962– 1978 – Nie brała udziału
1982– 1998 – Nie zakwalifikowała się
2002 – Runda grupowa
2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w Pucharze Azji

1956– 1972 – Nie brała udziału
1976 – III miejsce
1980 – Runda grupowa
1984 – II miejsce
1988 – IV miejsce
1992 – III miejsce
1996 – Ćwierćfinał
2000 – IV miejsce
2004 – II miejsce

[edytuj] Znani piłkarze

Qu Bo
Yang Chen
Dong Fangzhuo
Xie Hui
Sun Jihai
Shao Jiayi
Jiang Jin
Ma Mingyu
Li Tie
Fan Zhiyi
Du Wei

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Chin od początku XXI wieku

2000-02 – Velibor Milutinović
2002-04 – Arie Haan
od 2005 – Zhu Guanghu

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Chin dwukrotnie grali z Polską - oba mecze przegrali (bramki: 0-2):

15 stycznia 1984, Kalkuta (Indie): ChRL-POLSKA 0:1 (Adamiec)
27 stycznia 1984, Kalkuta (Indie): ChRL-POLSKA 0:1 (Wójcicki)

[edytuj] Linki zewnętrzne

Oficjalna witryna związku

RSSSF – archiwum wyników

Azjatyckie reprezentacje narodowe w piłce nożnej (AFC)

Afganistan • Arabia Saudyjska • Australia • Bahrajn • Bangladesz • Bhutan • Brunei • Chiny • Filipiny • Guam • Hongkong • Indie • Indonezja • Irak • Iran • Japonia • Jemen • Jordania • Kambodża • Katar • Kirgistan • Korea Południowa • Korea Północna • Kuwejt • Laos • Liban • Makao • Malediwy • Malezja • Myanmar • Mongolia • Nepal • Oman • Pakistan • Palestyna • Singapur • Sri Lanka • Syria • Tadżykistan • Tajlandia • Tajwan • Timor Wschodni • Turkmenistan • Uzbekistan • Wietnam • Zjednoczone Emiraty Arabskie