Reprezentacja Chorwacji w piłce nożnej
Z Wikipedii
| Skrót FIFA | CRO | |
| Przydomek | Vatreni | |
| Związek piłkarski | Hrvatski Nogometni Savez | |
| Rok założenia | 1912 | |
| Prezes |  Vlatko Marković |
|
| Trener | Slaven Bilić od 2006 |
|
| Najwięcej meczów | Dario Šimić (86) |
|
| Najwięcej bramek | Davor Šuker (45) |
|
|
||
Pierwszy mecz Chorwacja -  Szwajcaria 4-0(Zagrzeb, Chorwacja; 02.04.1940)
|
||
Najwyższe zwycięstwo Chorwacja -  Australia 7-0(Zagrzeb, Chorwacja; 06.06.1998) |
||
Najwyższa porażka Niemcy - Chorwacja 5-1(Wiedeń, Niemcy; 15.06.1941) |
||
Po raz pierwszy zasady gry w futbol i sam mecz piłkarski zaprezentowali na terenie dzisiejszej Chorwacji angielscy robotnicy, którzy w 1873 roku budowali fabrykę w Rijece.
Wprawdzie krajowa federacja piłkarska powołana została już w roku 1912, ale aż do 1990 roku piłkarze urodzeni w Chorwacji grali w reprezentacji Jugosławii. W latach 1941-1945 wydzielone było Niezależne Państwo Chorwackie, które w istocie znajdowało się pod wpływem państw Osi. Krótko przed rozpoczęciem II wojny światowej sportowe reprezentacje Chorwacji dostały pozwolenie na występy pod flagą własnego kraju, właśnie wtedy drużyna narodowa rozegrała mecz, który czasem uznawany jest za pierwszy w jej niepodległej historii. Zwycięskie spotkanie ze Szwajcarią (4:0) odbyło się w Zagrzebiu 2 kwietnia 1940 roku. Niepodległa Chorwacja powstała w roku 1990.
Od początku lat 90. reprezentacja dwukrotnie awansowała do finałów mistrzostw Europy (1996 i 2004) i trzykrotnie do mistrzostw świata (1998, 2002 i 2006). Największy sukces odniosła na Mundialu 1998, kiedy drużyna prowadzona przez Miroslava Blaževića zdobyła brązowy medal, a Davor Šuker został królem strzelców turnieju.
Z obecnej reprezentacji tylko obrońcy Dario Šimić i Igor Tudor wystąpili na tamtej imprezie. Po nieudanym Mundialu 2006 selekcjonerem został ich kolega z brązowej drużyny Slaven Bilić. Nie przeprowadził kadrowej rewolucji, w pierwszej jedenastce wciąż grają najczęściej najbardziej doświadczeni piłkarze. Bilicia bronią jednak wyniki - od sierpnia 2006 do lutego 2007 roku reprezentacja w sześciu spotkaniach nie odniosła ani jednej porażki, a pokonała m.in. mistrzów świata Włochów oraz - w eliminacjach do Euro 2008 - Anglię.
[edytuj] Początki futbolu w Chorwacji
Piłka nożna w Chorwacji pojawiła się pod koniec XIX wieku. Pierwsze chorwackie kluby – PNiSK (Prvi Nogometni i Sportski Klub, tj. Pierwszy Piłkarski i Sportowy Klub) oraz HASK (Hrvatski Akademski Sportski Klub, tj. Chorwacki Akademicki Klub Sportowy) – powstały w roku 1903. Oba miały swoją siedzibę w stolicy kraju Zagrzebiu. Trzy lata później właśnie te zespoły rozegrały pierwszy odnotowany w oficjalnych statystykach mecz w Chorwacji. Spotkanie zakończyło się remisem 1:1. Zainteresowanie piłką nożną stopniowo wzrastało. Wkrótce pojawiły się kolejne kluby, m.in. Slavija Trsat (1905), Concordia Zagrzeb (1906), Segesta Sisak (1907), Croatia Zagrzeb (1907), Hajduk Split (1911) i Gradjanski Zagrzeb (1911).
Drużyna narodowa zadebiutowała na arenie międzynarodowej, na razie nieoficjalnie, w 1907 roku dwumeczem ze Slavią Praga. Pięć lat później został założony Chorwacki Związek Piłki Nożnej, który jeszcze w tym samym roku zainaugurował rozgrywki ligowe. Pierwszym mistrzem kraju był HASK Zagrzeb.
Po I wojnie światowej, po przyłączeniu Chorwacji do królestwa SHS, utworzono Jugosłowiański Związek Piłki Nożnej, który był piłkarską centralą dla wszystkich trzech drużyn narodowych. Prezesem związku został Chorwat, były prezydent HASK-u Zagrzeb Hinko Wurth. W pierwszych jugosłowiańskich rozgrywkach ligowych zwyciężył chorwacki Gradjanski Zagrzeb, który wygrywał jeszcze czterokrotnie (1926, 1928, 1937 i 1940). Ponadto mistrzostwo kraju zdobywały Hajduk Split (1927 i 1929), Concordia Zagrzeb (1930 i 1932) oraz HASK (1938). Drużyny z Chorwacji grały w lidze jugosłowiańskiej do 1940 roku.
[edytuj] Lata 1940-1944. Piłka nożna na tle wojennej zawieruchy
W roku 1941 faszystowskie ugrupowanie ustaszy na czele z Ante Paveliciem przejęło władzę w Chorwacji oraz ogłosiło niepodległość kraju. Niezależne Państwo Chorwackie (NDH), sprzymierzone z Niemcami, istniało do maja 1945 roku, kiedy to zostało zlikwidowane przez armię jugosłowiańską.
W tym czasie rozgrywała swoje mecze reprezentacja Chorwacji. Jej rywalami byli zazwyczaj drużyny narodowe krajów będących pod kontrolą III Rzeszy lub państw, które zachowały neutralność. Zadebiutowała już 2 kwietnia 1940 roku spotkaniem ze Szwajcarią w Zagrzebiu, ale w 1940 roku wychodziła na boisko jeszcze jedynie trzy razy. W 1941 roku Chorwaci zostali przyjęci do FIFA. Od 1940 do 1944 roku rozegrali w sumie dziewiętnaście meczów, w których dziewięć razy wygrywali, cztery remisowali i sześciokrotnie przegrywali. Dwukrotnie ulegli Niemcom nazistowskim (po 1:5) i raz drużynie faszystowskich Włoch (0:4). Silniejsi okazali się m.in. od Bułgarów (6:0) i Słowaków (6:1 i 7:3).
W tym czasie, dla drużyn klubowych krajów zaprzyjaźnionych z Państwami Osi, powołano tzw. Europejski Puchar Piłkarski. W 1944 roku w jego finale grał chorwacji Gradjanski Zagrzeb, który w najważniejszym meczu przegrał z węgierskim Nagyvaradi FC 0:4. Gradjanski cieszył się sympatią Ante Pavelicia, a niektórzy piłkarze tego klubu, m.in. Ivan Hitrec i Zvonimir Cimermancić, byli aktywnymi współpracownikami reżimu. Ośrodkiem opozycji był za to Hajduk Split, którego sympatycy w pewnym momencie zmuszeni zostali do ucieczki na wyspę Vis, strzeżoną przez okręty armii brytyjskiej.
W roku 1945, kiedy partyzanci jugosłowiańscy wyzwolili Chorwację spod kontroli niemieckiej, większość klubów zostało rozwiązanych, a ich archiwa zniszczono.
[edytuj] Lata 1945-1990. W barwach Jugosławii
O istniejącej w latach 1945-1990 reprezentacji Jugosławii czytaj tutaj.
Po II wojnie światowej Chorwacja została włączona do Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii. Podobnie jak i rola państwa, tak i piłki nożnej została zmarginalizowana. Chorwaccy zawodnicy od 1945 do 1990 roku występowali w barwach reprezentacji Jugosławii.
|
Skład Dinama z dwumeczu z Leeds Utd Zlatko Škorić Branko Gračanin Filip Blašković Marijan Čerček 1. W obu spotkaniach grali ci sami zawodnicy. |
Na terenie Zagrzebia niedługo po wojnie z graczy HASK-u, Gradjanskiego i Concordii powstało Dinamo Zagrzeb, które do 1991 roku trzykrotnie wygrywało rozgrywki ligowe w komunistycznej Jugosławii (1948, 1954 i 1958). W latach 60. Dinamo stanowiło istotną siłę nie tylko futbolu na Bałkanach, ale i w całej Europie. W 1963 roku zespół prowadzony przez Milana Antolkovicia awansował do finału Pucharu Miast Targowych, w którym przegrał w dwumeczu (1:2 i 0:2) z Valencią. Cztery lata później drużyna, którą trenowali najpierw Branko Zebec, późniejszy szkoleniowiec m.in. Bayernu Monachium i HSV (z oboma zdobył tytuł mistrza Niemiec), a potem Ivan Horvat, wygrał Puchar Miast Targowych, pokonując w ostatnim spotkaniu Leeds United (2:0 i 0:0). Oprócz Dinama tytuł mistrza kraju zdobywał Hajduk Split (1950, 1952, 1955, 1971, 1974, 1975 i 1979).
Kilku chorwackich piłkarzy znalazło się w kadrach reprezentacji Jugosławii, kiedy ta zdobywała w 1960 roku złoty medal olimpijski i trzykrotnie grała w finałach mistrzostw świata. W 1960 roku współkrólem strzelców mundialu został Chorwat Dražan Jerković.
Reprezentacji Chorwacji w ciągu tych czterdziestu pięciu lat pozwolono rozegrać tylko jeden mecz – we wrześniu 1956 roku, po "odwilży" w krajach komunistycznych. Rywalem Chorwatów była Indonezja, którą pokonali 5:2.
[edytuj] 1998 rok – brązowy medal mistrzostw świata
| Podstawowe ustawienie reprezentacji Chorwacji w czasie Mundialu 1998 |
[edytuj] Udział w mistrzostwach świata
- 1930– 1990 – Nie brała udziału, była częścią Jugosławii
- 1994 – Nie zakwalifikowała się
- 1998 – III miejsce
- 2002 – Runda grupowa
- 2006 – Runda grupowa
[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy
- 1960– 1992 – Nie brała udziału, była częścią Jugosławii
- 1996 – Ćwierćfinał
- 2000 – Nie zakwalifikowała się
- 2004 – Runda grupowa
- 2008 –
[edytuj] Znani piłkarze
|
|
|
[edytuj] Znani trenerzy
- Otto Barić
- Slaven Bilić
- Miroslav Blažević
- Zlatko Cajkovski
- Željko Cajkovski
- Ivica Horvat
- Tomislav Ivić
- Dražan Jerković
- Mirko Jožić
- Luka Kaliterna
- Ivan Katalinić
- Zlatko Kranjčar
- Ivan Djalma Marković
- Vlatko Marković
- Stanko Poklepović
- Josip Skoblar
- Marijan Vlak
- Branko Zebec
[edytuj] Rekordziści
Stan na 30 stycznia 2007.
Najwięcej występów w kadrze
|
Najwięcej goli w kadrze
|
- Pogrubioną czcionką odznaczeni zdobywcy brązowego medalu na Mundialu 1998.
- Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę, przy ustalaniu obecnej kadry.
[edytuj] Trenerzy reprezentacji Chorwacji
- 1990-91 – Dražan Jerković
- 1991-92 – Stanko Poklepović
- 1993-93 – Vlatko Marković
- 1994-00 – Miroslav Blažević
- 2001-02 – Mirko Jožić
- 2002-04 – Otto Barić
- 2004-06 – Zlatko Kranjčar
- od 2006 – Slaven Bilić
[edytuj] Mecze z Polską
Piłkarze Chorwacji grali z Polską cztery razy – wygrali dwa razy, raz zremisowali, a raz schodzili z boiska pokonani (bramki 6:3):
- 28.02.1996, Rijeka: CHORWACJA-POLSKA 2:1 (Brajković, Cvitanović – Bałuszyński)
- 22.04.1998, Osijek: CHORWACJA-POLSKA 4:1 (Boban, Stanić 2, Boksić – Ratajczyk)
- 12.02.2003, Split: CHORWACJA-POLSKA 0:0
- 03.06.2006, Wolfsburg (Niemcy): CHORWACJA-POLSKA 0:1 (E.Smolarek)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna witryna związku
- RSSSF – archiwum wyników
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą meczów i goli
[edytuj] Zobacz też:
Lista meczów reprezentacji Chorwacji w piłce nożnej
HNS • I liga • II liga • Puchar • Superpuchar • Reprezentacja A • Kluby • Piłkarze • Trenerzy • Stadion Narodowy
Albania • Andora • Anglia • Armenia • Austria • Azerbejdżan • Białoruś • Belgia • Bośnia i Hercegowina • Bułgaria • Chorwacja • Cypr • Czarnogóra • Czechy • Dania • Estonia • Finlandia • Francja • Grecja • Gruzja • Hiszpania • Holandia • Irlandia • Irlandia Północna • Islandia • Izrael • Kazachstan • Liechtenstein • Litwa • Luksemburg • Łotwa • Macedonia • Malta • Mołdawia • Niemcy • Norwegia • Polska • Portugalia • Rumunia • Rosja • San Marino • Serbia • Słowacja • Słowenia • Szkocja • Szwajcaria • Szwecja • Turcja • Ukraina • Walia • Węgry • Włochy • Wyspy Owcze
Inne: Czechosłowacja • Jugosławia • NRD • Saara • Związek Radziecki • WNP
FIFA (Świat): Mistrzostwa świata • Puchar Konfederacji • Klubowy Puchar Świata • Ranking FIFA • FIFA 100
UEFA (Europa): Mistrzostwa Europy • Europejska Liga Mistrzów • Puchar UEFA • Puchar Intertoto
CAF (Afryka): Puchar Narodów Afryki • Puchar Konfederacji CAF • Afrykańska Liga Mistrzów • COSAFA Cup
OFC (Oceania): Puchar Narodów Oceanii • Klubowe Mistrzostwa Oceanii
CONMEBOL (Ameryka Południowa): Copa América • Copa Libertadores • Copa Sudamericana
CONCACAF (Ameryka Północna): Złoty Puchar • Puchar Karaibów
AFC (Azja): Puchar Azji • Azjatycka Liga Mistrzów • Puchar AFC
