Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej

Skrót FIFA

BUL

Przydomek

лъвовете (Lwy)

Związek piłkarski

Bulgarski Futbolen Sojuz

Rok założenia

1923

Prezes

Borisław Michajłow

Trener

vacat

Najwięcej meczów

Borisław Michajłow (102)

Najwięcej bramek

Christo Bonew (47)

Pierwszy mecz

Austria -

Bułgaria 6-0
(Wiedeń, Austria; 21.05.1924)

Najwyższe zwycięstwo

Bułgaria -

Norwegia 7-0
(Sofia, Bułgaria; 03.11.1957)

Bułgaria - Malta 7-0
(Sofia, Bułgaria; 14.10.1982)

Najwyższa porażka

Hiszpania -

Bułgaria 13:0
(Madryt, Hiszpania; 21.05.1933)

Bułgarski Związek Piłki Nożnej powstał w 1923 roku, od 1924 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA.

Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej pierwszy mecz rozegrała w maju 1924 roku. Na międzynarodowej arenie pokazała się po raz pierwszy na Mistrzostwach Świata w 1962 roku. Na boiskach Chile nie wyszła z grupy – przegrała dwa mecze (z Argentyną 0:1 i Węgrami 1:6) i jeden zremisowała (z Anglią 0:0). Równie słabo zaprezentowała się w trzech kolejnych startach na Mundialach (1966, 1970 i 1974). Bułgarzy na pierwsze zwycięstwo na światowym czempionacie czekali do roku 1994.

Wcześniej jednak – w 1986 roku – po raz pierwszy wyszli z grupy (dzięki remisom z Włochami i Koreą Południową), ale w drugiej rundzie drużyna prowadzona przez Iwana Wucowa przegrała 0:2 z Meksykiem.

Dopiero w latach 90. Bułgaria opuściła szeregi piłkarskich średniaków. W 1991 roku na stanowisku selekcjonera reprezentacji zatrudniono Dimityra Penewa. Jego pięcioletnia kadencja uznawana jest za najlepszy okres w historii piłki bułgarskiej. Penew od początku postawił na młodych zawodników. Piłkarze urodzeni w latach 60. zaczęli decydować o obliczu reprezentacji, a ich piłarskim spełnieniem okazały się Mistrzostwa Świata 1994. Najpierw w eliminacjach do tego turnieju Bułgarzy wyeliminowali faworyzowaną Francję, a już w Stanach Zjednoczonych drużyna, w której grali: bramkarz Borisław Michajłow, obrońcy Emil Kremenliew, Trifon Iwanow, Canko Cwetanow i Petyr Chubczew, pomocnicy Jordan Leczkow, Zlatko Jankow, Krasimir Bałykow i Emil Kostadinow oraz napastnicy Christo Stoiczkow (wraz z Rosjaninem Olegiem Salenką został królem strzelców) i Nasko Sirakow, zajęła czwarte miejsce, wygrywając wcześniej z Argentyną, Meksykiem i obrońcą mistrzowskiego tytułu Niemcami. W meczu o 3. miejsce Bułgarzy ulegli 0:4 Szwecji.

Dwa lata później Bułgaria po raz pierwszy awansowała do mistrzostw Europy. Reprezentacja w niemal niezmienionym od czasu Mundialu składzie zaprezentowała się przyzwoicie, mimo iż nie wyszła z grupy. Zremisowała z Hiszpanią i wygrała z Rumunią i tylko dzięki porażce w ostatnim meczu z Francją nie grałą dalej. Po tym turnieju zwolniony został trener Penew.

Kilku piłkarzy z wybitnego pokolenia grało też na Mundialu w 1998 roku. We Francji Bułgarzy w niczym nie przypominali zespołu, który cztery lata wcześniej mógł grać w finale mistrzostw świata. W ostatnim meczu ulegli 1:6 Hiszpanii.

Od tego czasu reprezentacja gra nieskutecznie i nieefektownie. Porażki w kwalifikacjach do kolejnych turniejów, brak dyscypliny w zespole, kaprysy piłkarzy oraz częste zmiany selekcjonerów to największa bolączka bułgarskiego futbolu.

Po fatalnym (trzy porażki, bramki 1:9) występie na Euro 2004 trenerem reprezentacji został Christo Stoiczkow. Wszystko wskazuje na to, że Bułgaria powoli zaczyna podnosić się z kryzysu. W 2005 roku po dziesięcioletniej, bardzo kontrowersyjnej kadencji z funkcji prezydenta piłkarskiej federacji ustąpił Iwan Sławkow, na którym ciąży wiele zarzutów kryminalnym (m.in. próba przekupienia działaczy MKOlu). Jego następcą został kolega Stoiczkowa z reprezentacji Borisław Michajłow. Bułgarscy piłkarze znów zaczynają się cieszyć dużym zainteresowaniem w Europie – Stilijan Petrow wyrósł na lidera Celtic F.C., Dimityr Berbatow jest gwiazdą Tottenhamu Hotspur, a 20-letni Waleri Bożinow, piłkarz Juventusu Turyn, uznawany jest przez wielu obserwatorów za jednego z najciekawszych młodych zawodników Starego Kontynentu. Reprezentacja pod wodzą Stoiczkowa nie zdołała zakwalifikować się do Mundialu 2006. Selekcjoner podał się do dymisji w połowie eliminacji do Euro 2008 po bezbramkowym remisie z Albanią.

Największymi, oprócz czwartego miejsca na mistrzostwach świata, sukcesami piłki bułgarskiej są: srebro z Igrzysk Olimpijskich 1968 i brąz z Igrzysk Olimpijskich 1956 oraz trzykrotny triumf w mistrzostwach Europy juniorów – w 1959, 1969 i 1974 roku.

Spis treści

1 Udział w mistrzostwach świata
2 Udział w mistrzostwach Europy
3 Stadion
4 Kadra 2006-2007
5 Sztab szkoleniowy
6 Znani piłkarze
7 Rekordziści
8 Trenerzy reprezentacji Bułgarii od lat 90.
9 Mecze z Polską
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

1930 – Nie brała udziału
1934 – Wycofała się w czasie eliminacji
1938 – Nie zakwalifikowała się
1950 – Nie brała udziału
1954– 1958 – Nie zakwalifikowała się
1962 – Runda grupowa
1966 – Runda grupowa
1970 – Runda grupowa
1974 – Runda grupowa
1978– 1982 – Nie zakwalifikowała się
1986 – 1/8 finału
1990 – Nie zakwalifikowała się
1994 – IV miejsce
1998 – Runda grupowa
2002– 2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy

1960– 1992 – Nie zakwalifikowała się
1996 – Runda grupowa
2000 – Nie zakwalifikowała się
2004 – Runda grupowa
2008 – ?

[edytuj] Stadion

Zobacz więcej w osobnym artykule: Stadion Narodowy im. Wasyla Lewskiego.

[edytuj] Kadra 2006-2007

Zobacz więcej w osobnym artykule: Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008.

[edytuj] Sztab szkoleniowy

Selekcjoner: vacat
Asystent: vacat
Asystent: vacat
Trener przygotowania fizycznego: vacat
Lekarz: vacat

[edytuj] Znani piłkarze

Zobacz więcej w osobnym artykule: Kategoria:Bułgarscy piłkarze.

[edytuj] Rekordziści

Stan na 21 sierpnia 2006.

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1	Borisław Michajłow	1983-98	102
2	Christo Bonew	1967-79	96
3	Krasimir Bałykow	1988-03	92
4	Dimityr Penew	1965-74	90
5	Christo Stoiczkow	1986-99	83
6	Nasko Sirakow	1983-96	81
7	Anjo Sadkow	1981-91	80
8	Zlatko Jankow	1989-99	79
9	Georgi Dimitrow	1978-87	77
10	Trifon Iwanow	1988-98	76

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze (Gole)
1	Christo Bonew	1967-79	96 (47)
2	Christo Stoiczkow	1987-99	83 (37)
3	Dimityr Berbatow*	od 1999	50 (31)
4	Emil Kostadinow	1988-98	70 (26)
5	Petyr Żekow	1963-72	44 (25)
=	Iwan Kolew	1950-63	75 (25)
7	Nasko Sirakow	1983-96	81 (23)
8	Dimityr Miłanow	1948-59	39 (20)
9	Georgi Asparuchow	1962-70	50 (19)
=	Dinko Dermendżijew	1966-77	58 (19)

Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Bułgarii od lat 90.

Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.

1989-91 – Iwan Wucow
1991-96 – Dimityr Penew
1996-98 – Christo Bonew
1998-99 – Dimityr Dimitrow
2000-01 – Stojczo Mładenow
2002-04 – Płamen Markow
2004-07 – Christo Stoiczkow
od 2007 - ?

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Bułgarii grali z Polską dwadzieścia cztery razy – wygrali pięć razy, osiem razy w meczu padł remis i jedenaście razy schodzili z boiska pokonani (bramki 30:45):

12.09.1937, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 3:3 (Ilijew, Angełow, Jordanow – Korbas 3)
04.04.1948, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Stankow – Parpan)
02.10.1949, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:2 (Cieślik 2, Alszer – Spasow, Bożkow)
30.10.1950, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 0:1 (Cieślik)
18.05.1952, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 0:1 (Milanow)
13.09.1953, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 2:2 (Dimitrow 2 – Sobek, Wiśniowski)
08.08.1954, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 2:2 (Trampisz 2 – Kolew, Miłanow)
26.06.1955, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Bożkow k. – Brychczy)
26.08.1956, Wrocław: POLSKA-BUŁGARIA 1:2 (Pol – Milanow, Kolew)
29.09.1957, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 1:1 (Milanow – Brychczy)
26.06.1960, Chorzów: POLSKA-BUŁGARIA 4:0 (Lentner, Manołow sam., Hachorek 2)
30.09.1962, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 2:1 (Dijew, Apostołow – E.Faber)
16.05.1965, Kraków: POLSKA-BUŁGARIA 1:1 (Pol – Debarski)
15.06.1969, Sofia: BUŁGARIA-POLSKA 4:1 (Bonew, Dermendżijew, Penew, Asparuchow – Deyna) – el.MŚ
09.11.1969, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:0 (Jarosik 2, Deyna)- el.MŚ
16.04.1972, Stara Zagora: BUŁGARIA-POLSKA 3:1 (Bonew 2, Wasiliew – Lubański) - el.IO
07.05.1972, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 3:0 (Banaś 2, Marx) - el.IO
19.08.1973, Warna: BUŁGARIA-POLSKA 0:2 (Lato 2)
26.04.1978, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 1:0 (Lato)
23.03.1983, Łódź: POLSKA-BUŁGARIA 3:1 (S. Majewski, Dziekanowski, Okoński – Najdenow)
06.02.1985, Queretaro (Meksyk): BUŁGARIA-POLSKA 2:2 (Dimitrow, Sadkow k. – Dziekanowski, Prusik)
24.08.1988, Białystok: POLSKA-BUŁGARIA 3:2 (Iwanow sam., Furtok, A.Rudy – Stoiczkow, L.Penew)
06.09.1998, Burgas: BUŁGARIA-POLSKA 0:3 (Czereszewski 2, T.Iwan) – el.ME
04.06.1999, Warszawa: POLSKA-BUŁGARIA 2:0 (Hajto, T.Iwan) - el.ME