Richteryt
Z Wikipedii
Richteryt - minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Należy do minerałów rzadkich.
Nazwany na cześć niemieckiego mineralologa Teodora Richtera (1824-1898). Odkryty został w 1865 roku.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: [Na][CaNa][Mg 5][(OH)2 |Si8 O22] – zasadowy krzemian sodu, wapnia, magnezu, manganu, żelaza i glinu
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Twardość w skali Mohsa: 5-6
- Gęstość: 2,97-3,45
- Barwa: brązowa, brązowoczerwona, żółta, szarobrązowa, od bladej po ciemnozieloną.
- Łupliwość: doskonała dwukierunkowa
- Przełam: nierówny
- Połysk: szklisty, jedwabisty
- Rysa: biała
Zazwyczaj tworzy wydłużone kryształy o pokroju słupkowym, precikowym, igiełkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, włóknistych promienistych. Jest kruchy, przezroczysty
[edytuj] Występowanie
Składnik skał metamorficznych – skarnów i marmurów i termicznie przekrystalizowanych wapieni oraz żył hydrotermalnych przecinających alkaliczne skały magmowe. Jego odmiany zasobne w mangan pojawiają się w metamorficznych złożach rud manganu.
Miejsca występowania: Richteryt występuje głównie w :
- Szwecji (Värmland),
- Włochy – San Marcelo w dolinie Aosty
- Stanach Zjednczonych (Arizona, Kalifornia, Kolorado, Hawaje, Kansas, Montana, New Jersey, Teksas, Wyoming),
- Hiszpanii, RPA, Rosji, Nowej Zelandii, Namibii, Burmie, Japonii, Niemczech, Kanadzie, Bułgarii, Brazylii, Austrii, Australii, Afganistanie, na Madagaskarze, Grenlandii, i Słowacji.
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku w okolicach miejscowości Rogówek.
[edytuj] Zastosowanie
- interesuje naukowców
- interesujący dla kolekcjonerów
Zobacz też: aktynolit, tremolit, nefryt, glaukofan, riebeckit.
