Robert Solow
Z Wikipedii
Robert Merton Solow (ur. 23 sierpnia 1924), ekonomista amerykański, laureat Nagrody Nobla 1987.
Od 1958 był profesorem Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, obecnie profesor emerytowany tej uczelni. Wcześniej związany także z Uniwersytetem Columbia. Współpracował jako doradca ekonomiczny z prezydentami Kennedym i Johnsonem. Służył w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. W czasie studiów na Harvardzie był uczniem Leontiefa.
Przedstawiciel ekonomii neoklasycznej. Stworzył model wzrostu gospodarczego, oparty na neoklasycznej funkcji produkcji, gdzie substytutem pracy staje się kapitał, oraz postępie technologicznym. Nowatorskie ujęcie technologii (w odróżnieniu od kapitału) oraz wkład do teorii wzrostu gospodarczego zostały uhonorowane Nagrodą Nobla w 1987.
Opublikował m.in. prace: A Contribution to the Theory of Economic Growth (1956), Capital Theory and the Rate of Return (1963), Growth Theory. An Exposition (1970).
Zobacz:
- Model Solowa
- Autobiografia noblowska (eng)
Źródła:
- Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001
1969: Frisch, Tinbergen • 1970: Samuelson • 1971: Kuznets • 1972: Hicks, Arrow • 1973: Leontief • 1974: Myrdal, Hayek • 1975: Kantorowicz, Koopmans • 1976: Friedman • 1977: Ohlin, Meade • 1978: Simon • 1979: Schultz, Lewis • 1980: Klein • 1981: Tobin • 1982: Stigler • 1983: Debreu • 1984: Stone • 1985: Modigliani • 1986: Buchanan • 1987: Solow • 1988: Allais • 1989: Haavelmo • 1990: Markowitz, Miller, Sharpe • 1991: Coase • 1992: Becker • 1993: Fogel, North • 1994: Harsanyi, Nash, Selten • 1995: Lucas Jr • 1996: Mirrlees, Vickrey • 1997: Merton, Scholes • 1998: Sen • 1999: Mundell • 2000: Heckman, McFadden • 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz • 2002: Kahneman, Smith • 2003: Engle, Granger • 2004: Kydland, Prescott • 2005: Aumann, Schelling • 2006: Phelps
